romek pisze: ↑15 sty 2019, 13:03
Powiedz mi jeszcze jedno, pls.
W ulotce laktoferyny jest napisane:
"Laktoferyna wykazuje działanie wspomagające układ immunologiczny"
Czy to nie jest sprzeczne z lekami, które na ogól bierzemy, żeby osłabić układ imm (sterydy, AZA itp)
Nie, to nie jest sprzeczne.
Na wielu preparatach (lekach czy suplementach diety) jest tak napisane - to jest taki "skrót myślowy", takie uproszczenie - chodzi tutaj o wspomaganie układu immunologicznego w sensie wspomagania odporności przeciw infekcjom wirusowym (czyli po prostu zapobieganie przeziębieniu, grypie itd.), bakteryjnym i grzybiczym.
Nieswoiste zapalenia jelit, czyli m.in. CU oraz CD, należą do chorób autoimmunologicznych, podobnie jak np. łuszczyca, AZS, RZS, Hashimoto czy cukrzyca typu 1 - ale to jest zupełnie inny mechanizm, temat jest bardzo skomplikowany, ale tak w wielkim skrócie - po prostu układ immunologiczny jest skierowany w złym kierunku, przeciw własnym komórkom (np. w przypadku NZJ przeciw komórkom jelita, w przypadku cukrzycy przeciw komórkom trzustki, w przypadku Hashimoto przeciw komórkom tarczycy itd.) - ale to nie ma nic wspólnego z odpornością na infekcje.
Te choroby autoimmuno, czyli z autoagresji, są spowodowane reakcją układu immunologicznego przeciwko własnemu organizmowi - układ odpornościowy wytwarza nieprawidłowe przeciwciała skierowane przeciwko własnym tkankom, co wywołuje zapalenie.
I właśnie taką nieprawidłową odpowiedź ukł. immunologicznego mają wygasić leki immunosupresyjne.
A odporność na wirusy czy bakterie to wręcz trzeba wzmacniać w trakcie takiego leczenia - czyli przyjmować dodatkowo wit. D oraz C*, oleje rybne, probiotyki, czy właśnie laktoferynę itp.
* Jeśli chodzi o wit. C, to oczywiście mam na myśli normalną konwencjonalną medycynę, a nie np. jakieś wlewy dożylne kosmicznych dawek tej witaminy, czy ogólnie mega jej dawki zalecane np. przez Ziębę - bo to odporność też wzmocni, ale przy tym może doprowadzić do kamicy czy nawet niewydolności nerek (co zostało wielokrotnie potwierdzone w niezależnych badaniach klinicznych, choćby na PubMed) - to tak btw, bo temat wit. C bywa kontrowersyjny
Gdyby było tak, jak napisałeś - czyli gdyby chorzy na NZJ przyjmujący leki immunosupresyjne nie mogli niczym wzmacniać (= wspomagać = stymulować) swojego ukł. immunologicznego (= swojej odporności, pisząc potocznie i w uproszczeniu) - to co chwilę byliby zainfekowani jakimiś wirusami (np. przeziębienia czy grypy) czy innymi patogenami.
Jest zupełnie odwrotnie - chorzy na NZJ (a tym bardziej chorzy leczeni immunosupresyjnie) tym bardziej powinni dbać o swoją odporność przeciw infekcjom, bo każde zakażenie (przeziębienie, grypa czy jakieś bakterie np. wywołujące anginę, jakieś gronkowce itp.) może stymulować (pobudzić) reakcje zapalne w jelicie i tym samym doprowadzić do zaostrzenia NZJ - stąd właśnie zaostrzenia najczęściej zdarzają się w okresie wiosennym lub jesiennym (czyli w typowych sezonach infekcyjnych).
Laktoferyna wspomaga ukł. immunologiczny w znaczeniu wspomagania odporności, w żaden sposób nie osłabia działania leków immunosupresyjnych, bo leki te mają inny (skomplikowany) mechanizm działania na ukł. immunologiczny.
Podobnie jest w przypadku olejów rybnych (jak tran, Ecomer, Iskial czy BioMarine), wszelkich probiotyków (jak Vivomixx, Sanprobi, Dicoflor, Enterol itd.), witamin D oraz C itp. - o tych preparatach też mówi się w uproszczeniu, że
wzmacniają odporność i wspomagają ukł. immunologiczny, a ich stosowanie jest właśnie
zalecane w NZJ, a tym bardziej w przypadku, gdy ktoś jest leczony immunosupresyjnie.
Zakażenia wirusowe, grzybicze i bakteryjne to jedne z najczęstszych i najbardziej typowych działań niepożądanych azy i innych leków immunosupresyjnych, więc należy wspomagać odporność i im zapobiegać.
Dodam jeszcze parę cytatów, może komuś się przyda takie info, a temat jest bardzo ciekawy
Laktoferyna - opis z Bazy Leków Medycyny Praktycznej
Preparat jest wskazany we wspomaganiu odporności, podczas infekcji, w zaburzeniach gospodarki żelaza, w regeneracji nabłonka jelitowego (działanie bifidogenne).
Laktoferyna jest białkiem, które w warunkach fizjologicznych znajduje się m.in. w siarze i mleku ssaków. Produkowana jest przez neutrofile czyli granulocyty obojętnochłonne i magazynowana ich ziarnistościach. Zostaje z nich uwolniona podczas reakcji odpornościowych, w których biorą udział.
Laktoferyna wykazuje właściwości: immunomodulujące, przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwpasożytnicze, przeciwzapalne. Działanie laktoferyny przeciw drobnoustrojom chorobotwórczym polega na chelatowaniu jonów żelaza, które są niezbędne do ich rozwoju i namnażania. Laktoferyna wykazuje działanie hamujące tworzenie się bakteryjnych biofilmów. Działanie immunomodulujące polega na stymulowaniu procesu fagocytozy, wychwytywania i wchłaniania drobnych cząsteczek organicznych (w tym wirusów, bakterii, pierwotniaków i grzybów) poprzez makrofagi. Laktoferyna wykazuje też zdolność do wchodzenia w interakcje ze strukturami powierzchniowymi komórek. Przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne działanie uwarunkowane jest dwoma mechanizmami: hamowaniem adsorpcji wirusa do komórek ludzkich poprzez wiązanie się z tymi elementami błony komórkowej człowieka, które są wykorzystywane przez patogeny jako miejsce zakotwiczenia się we wstępnej fazie zakażenia oraz blokowaniem receptorów komórkowych patogenu (uniemożliwienie połączenia wirusa z gospodarzem). Ten drugi mechanizm ma zasadnicze znaczenie na początku infekcji. Po zakażeniu laktoferyna wykazuje z kolei silne działanie immunotropowe: stymuluje komórki systemu immunologicznego do szybkiego dojrzewania i regulacji odpowiedzi odpornościowej.
Nie ma danych dotyczących występowania interakcji preparatu z innymi lekami.
Kwartalnik J-elity
Mechanizm działania leków immunosupresyjnych
Leki immunosupresyjne hamują podział i różnicowanie limfocytów, obniżając w ten sposób liczbę dojrzałych komórek układu odpornościowego w surowicy krwi. Obniżają także poziom wytwarzania przeciwciał. Prawdopodobnie hamują one też rozpoznawanie antygenu, maskując receptory na powierzchni komórek błony śluzowej przewodu pokarmowego, co powoduje, że nie są one identyfikowane przez organizm jako „wrogie”. Leki immunosupresyjne zmniejszają również odczyn zapalny towarzyszący reakcjom komórkowym, przez hamowanie aktywności związków „napędzających” reakcję zapalną. Dzięki temu komórki „niszczące” układu odpornościowego nie „napływają” do błony śluzowej przewodu pokarmowego.
Działanie hamujące tych leków w stosunku do układu odpornościowego nie ogranicza się jednak tylko do jelita, ale do całego organizmu, co może powodować spadek odporności oraz inne działania niepożądane.
Witamina D a odporność
Współczesne badania dowodzą, że witamina D korzystnie wpływa na układ immunologiczny, którego zadaniem jest zwalczanie infekcji wirusowych i bakteryjnych. Dzieje się tak, ponieważ zwiększa ona produkcję przeciwciał i substancji o charakterze bakteriobójczym. Oznacza to, że osoby mające jej odpowiedni poziom w organizmie chorują aż do 50% rzadziej niż ci, którzy mają jej braki.
Suplementacja wit. D jest jak najbardziej zalecana w NZJ.
Wytyczne suplementacji witaminy D – skrót aktualnych zaleceń
W chorobach autoimmunologicznych zauważono wpływ niskich wartości witaminy D na rozwój tocznia rumieniowatego, cukrzycy typu 1, stwardnienia rozsianego oraz nieswoistych zapaleń jelit. Ochronna funkcja tłumaczona jest wpływem witaminy D na regulację produkcji cytokin oraz działaniem na receptory obecne w różnych tkankach organizmu.
Oleje rybne - opis na str. J-elity
Zwiększenie w diecie tłustych ryb morskich (łosoś bałtycki, śledź, halibut) może mieć modulujący wpływ na podtrzymanie remisji. Podawanie preparatów zawierające olej rybi (Trienyl, Ecomer, Iskial, Epasel) ma pozytywne, potwierdzone klinicznie działanie.
Ecomer odporność (olej z wątroby rekina grenlandzkiego) - kapsułki
Olej z wątroby rekina zawiera alkiloglicerole, związki lipidowe, które wspomagają funkcjonowanie układu odpornościowego i zwiększają odporność organizmu.