Post
autor: Izunia » 10 maja 2007, 14:53
Klaudi przyswoiłaś sobie tylko te informacje, które są dla Ciebie wygodne i które chciałaś usłyszeć, a reszta to już czcze gadanie. Tak robi większość osób, które nie akceptują swojej choroby i to wielki błąd, bo z nią trzeba żyć, a nie walczyć. Wszystkie osoby które Ci odpisały miały takie same lub podobne doświadczenia, ale Ty je odrzucasz i tu robisz wielki błąd. Chcesz coś za wszelką cenę, tylko że rację mają te osoby które już przez to przeszły.
Sama miałam podobną sytuację, tylko że ja miałam CU, czekałam 10 miesięcy żeby zdjęli mi stomię, ale tak się z nią zżyłam, że aż bałam się rozstania, pewnie niejedna osoba mnie tu poprze. Zgadam się tu z ogółem, jeśli nie ma zagrożenia życia, a jeśli już będziesz miała stomię, to takiego nie będzie, to nie powinnaś zgadać się tak od razu na operację. I naprawdę zastanawiam się, jaki lekarz wykona Ci operację przy tak wycieńczonym organizmie? W końcu po to będziesz miała stomię czasową żeby organizm się zregenerował, właśnie wtedy będą odżywiać Cię pozajelitowo żebyś przez ten czas doszła do siebie, tak aby po cofnięciu stomii odżywiać się już normalnie. Czy aby na pewno dobrze zrozumiałaś lekarza, czy robisz tak jak tutaj, odrzucasz wszystkie te informacje które są dla Ciebie niewygodne? Dla mnie to aż niepojęte, bo w końcu jak długo Ty masz mieć tą stomię? Może nie zrozumieliśmy się w tej kwestii?
Piszesz ,że wszyscy mają obsesję, ja bym tu polemizowała kto ma większą.
Nie chcesz żywienia pozajelitowego na stałe, a sama do tego dążysz żeby je mieć jak najdłużej.
„Jak ktos tego nie przedszedł niech sie nie wypowiada! Bo ja póżniej to zaśmieje wam sie w twarz ze ja lepiej wiedziałam!”
Nie wiem czy Ty w ogóle dokładnie przeczytałaś, ale wszystkie osoby które się wypowiedziały, właśnie coś takiego przechodziły. I obyś nie śmiała się przez łzy.
A uwaga dotycząca Ani jest po prostu WSTRĘTNA!!!!
Chyba powinnaś trochę przystopować i przemyśleć to co piszesz, ja kiedyś tu na forum obraziłam Mamcię, chociaż nie użyłam tak mocnych słów, to jednak nie było to z mojej strony w porządku. Mam nadzieję, że Mamcia już o tamtej sprawie zapomniała.
Chyba należą się Ani przeprosiny. Mam nadzieję że już to zrobiłaś.
Najlepiej usiądź spokojnie i poczytaj wszystkie informacje jeszcze raz, już bez emocji, żeby potem nie żałować zbyt pochopnej decyzji.
Pozdrawiam, Iza
Mam tylko nadzieje że jelito jest jeszcze w tak dobrym stanie że nie dowalą mi żywienia pozajelitowego na stałe :wow: Bo jak tu żyć bez jedzenia 
Pozdrawiam
