Lęki przed brakiem wc w odpowiednim czasie i miejscu

[Raysha]

Mam stany lękowe głównie w nocy, gdy boję się irracjonalnie. Nie umiem opisać czego dotyczy mój lęk. Bywało, że z tego powodu się rozpłakałam.

Jestem pod stałą opieką psychologiczną i psychiatryczną. Na nocne lęki mam przepisany xanax.

Jedyne co mogę doradzić to konsultacja z psychologiem.

[Cinimini]

Mam podobny problem... Dużo na ten temat "rozmawialiśmy" w tym wątku.
Moja rada to tylko psycholog... Tylko to mi pomogło, ale niestety nie pozbyłam się problemu w 100%.

[Natuśka]

Ja nie lubię miejsc zatłoczonych, które mogłyby mi utrudnić dostęp do toalety. Co prawda nie doprowadziło mnie to do skrajnych stanów, ale odczuwam dolegliwości typu: brak skupienia na czymkolwiek innym niż toaleta, ogólny niepokój wewnętrzny i uczucie nieziemskiego gorąca.

Nigdy mnie to jakoś nie paraliżowało, a teraz przyznam, że ryzykuję w różnych sytuacjach, nie raz mnie pot zleje, ale się hartuję

[sylunia80]

Ja mam to samo i lekarz zapisał mi lek na depresję i stany lękowe i już jest lepiej.

[jayjay]

już myślałem że jestem jedyny z takim dolegliwościami i wystraszyłem się, że jakiś nienormalny jestem...

staram się poradzić sobie z tym problemem ale z mizernym skutkiem,
ostatnimi czasy doszło do tego stopnia że nawet boję się ubrać spodenki kolarskie,
bo mogę akurat nie zdążyć ich zdjąć - a już raz tak miałem...

[sylwiczek]

Pozwolę sobie wrócić do tematu "lękowego". Dla mnie jest to bardzo uciążliwe. Pojawiają się zawsze w przypadku zaostrzenia, które właśnie mam. Doszłam już do etapu, że do pracy taksówką jadę bo boję się na tramwaj iść (bo on powoli jedzie i WC nie ma i na przystankach też nie ma ... ). Jak tak dalej pójdzie to zbankrutuję i oszaleję (choć to już może nastąpiło). Postanowiłam w końcu udać się do speca. Poradźcie proszę jakiegoś dobrego psychiatrę we Wrocławiu. Takiego, który wie na czym polega CU (bo mam już dość tłumaczenia jak to jest...) i wie jak mi pomóc wyjść z domu (a raczej z WC).

[Tomy]

Nie żebym odradzał psychiatrę czy psychologa, ale też tak miałem jak Ty i mogę powiedzieć, że droga do sukcesu prowadzi przez intensywne leczenie zaostrzenia CU.
Tutaj mechanizm jest prosty - jak na końcówce jelita jest "ogień", to jak cokolwiek tam wpadnie, to jelito natychmiast to wypycha i jest bieganie do WC. Trzeba zgasić ten ogień, ale prochami od psychiatry się tego nie zrobi. Trzeba intensywnego leczenia u gastro.
Można spróbować jakiegoś wspomagania tabletkami od strony psyche ale takie tabletki może przepisać i lekarz gastro. Mnie jak miałem mega zaostrzenie mój gastro przepisał Afobam na noc. Trochę to rozluźniało - w sensie nie kupkę, tylko nerwy skołatane - ale latać i tak latałem - w sensie do kibelka - wszystkie wc-ety w drodze do pracy miałem obcykane. Miałem dokładnie przetestowane na którą stację benzynową dojadę najszybciej, zależnie od tego w którym miejscu złapie mnie ciśnienie.
Dwie serie sterydów załatwiły u mnie temat i już nie latam.
Czego i Tobie życzę

[And360]

Czesc. powiem tak psycholog, psychiatra raczej beda próbować lekami cie szprycować. A to nie jest dobre znam to sam po sobie. Przed zdiagnozowaniem u mnie cu wogole przestałem prawie wychodizc z domu, trafilem do szpitala po 1,5 roku dopiero poznałem w końcu diagnoze podczas pobytu w szpitalu trafiłem przypadkiem na moja ciotkę i okazało sie ze ona choruje od 25 lat na CU i dopiero po rozmowie z nią zaczolem inaczej patrzeć i przestałem sie przejmować. Moim zdaniem powinnaś porozmawiać z kimś kto choruje na to juz długo. Z tego co wiem to we Wrocławiu sa organizowane spotkania Natuska chyba juz Ci pisala .
Moim zdaniem Tomy, ma racje dobry gastrolog leczyć zaostrzenie.
Isc do gastrologa poprosic o L4 na tydzień i odpoczywac w domu i nie zadreczac sie czy dojade do pracy gdzie jest WC. BO ten STRES powoduje ze nasza Choroba jest ostrzejsza. Sam stres ma duży wplyw na same jelita.
A praca jest ważna ale zdrowie ważniejsze

Trzymaj sie sylwiczek, i nie załamuj

[sylwiczek]

Dzięki za dobre słowo i radę. Czekam właśnie na wizytę u swojego gastro. Obecnie leczę się u dr. Romana Massopusta puki co mam dobre wrażenia. Myślę, że będę musiała poddać się sterydom (choć nie bardzo to lubię bo efekty uboczne takie jak wypadanie włosów, skurcze mięśni i ból stawów nie omijają mnie nigdy). Ale ostatnie przyjmowałam 2 lata temu więc powinno być ok. Faktycznie odpuszczę sobie na razie psychologa i na bank skorzystam z zaproszenia na spotkanie w środę. Rzeczywiście lepiej pogadać z kimś kto też tak ma.

[And360]

A kiedy masz ta wizytę??:)

[Jac]

Ja co prawda nie mam CD ani CU, tylko IBS, ale problem z gwałtowną potrzebą skorzystania z toalety jest w przypadku tej choroby taki sam.

W związku z tymi problemami, przestałem wyjeżdżać dalej od domu, bo nigdy nie wiem, kiedy z zaparcia przejdę w biegunkę. W końcu wpadłem na dość skuteczne, choć nie najtańsze rozwiązanie. Kupiłem kilkuletniego VW Transportera, z pomocą firmy zajmującej się zabudową przyczep i kamperów umieściłem, za drugim rzędem siedzeń, zamykaną przegrodę i w tylnej części wstawiłem chemiczny kibelek. Dodatkowo zmieściła się tam jeszcze niewielka umywalka (taka jak w przyczepach kempingowych), okna zostały przyciemnione folią (tak, że nawet po przyłożeniu głowy do szyby z zewnątrz nic nie widać) i... jeżdżę gdzie chcę i mam święty spokój. W razie "W" wystarczy mi tylko najbliższe miejsce do parkowania

A psychiatrę, podobnie jak przedmówcy, zdecydowanie odradzam. Znam dobrze ten problem, bo przy IBS też niektórzy próbują wmówić pacjentowi, że to problem z psychiką.

[loczek]

Znam dobrze ten problem, bo przy IBS też niektórzy próbują wmówić pacjentowi, że to problem z psychiką.

No to chyba mają rację. zresztą zważ, że jak wychodzisz gdzieś z domu, to sobie myślisz, ciekawe, kiedy brzuch zacznie wariować i pogoni mnie do kibelka, i wtedy na pewno się zechce i na pewno pogoni. A jak nie goni, to sobie myślisz, coś tu jest nie tak, nic mnie nie goni

[Cinimini]

Moim zdaniem psycholog jest potrzebny, ale tak jak w moim przypadku: Gdy już zaostrzenie minęło, a fobia i strach przed np. komunikacją miejską pozostaje. W czasie zaostrzenia, podzielam zdanie poprzedników - wówczas psychoterapia nie pomoże, bo potrzeba pójścia do WC to nie coś co siedzi w głowie, tylko faktyczna nagła potrzeba fizjologiczna, której żaden psycholog nie przeskoczy

[Jac]

niestety powtarzam- na dzień dzisiejszy IBS to zaburzenia czynnościowe. wspomaganie psychoterapuety/psychitary jest wskazane.

Naukowcy twierdzą co innego. Wklejałem linki do artykułów na ten temat w wątku poświęconym IBS, więc nie ma sensu robić tego również w tym miejscu.

Czytałem w którymś z tematów, że masz coś wspólnego z medycyną. To tłumaczy dlaczego tak zawzięcie bronisz teorii obowiązującej w "polskiej szkole gastrologii". Zachęcam Cię jednak abyś sięgnęła do zagranicznej literatury (może poza angielską czy kanadyjską) na temat IBS.
Medycyna rozwija się cały czas i najgorsze co można zrobić, to przyjąć, że przekazana na studiach wiedza będzie zawsze aktualna.

Wysyłanie do psychiatry czy psychologa kogoś z chorobą jelit jest bardzo złym pomysłem. Psychiatra nie wyleczy stanów zapalnych (tak, tak, zaraz powiesz, że w IBS nie ma stanów zapalnych, ale znów - naukowcy mówią co innego) czy zaburzeń we florze bakteryjnej.

[obyty.z.cu]

Psychiatra nie wyleczy stanów zapalnych

na pewno nie wyleczy,ale może pomóc w "przejściu" tych ...problemów,
nie tyle w kłopotach jelitowych ,co w problemach życiowych,unormowaniu,przystosowaniu itp.
Dla niektórych osób to większy problem, niż same objawy choroby.