Lęki przed brakiem wc w odpowiednim czasie i miejscu

[obyty.z.cu]

Ja żadnej fobii nie mam, ale w dużym mieście problemu z brakiem toalet nie powinien istnieć.

nie o miasto chodzi,ale o czas
czasem 10 sekund to za mało
Masz szczęście że ciebie jeszcze to nie dotyczy,
ale wiem o co ci chodzi,trzeba mieć odwagę być mobilnym i nauczyć się korzystać z każdej okazji .

[hrm]

Ja żadnej fobii nie mam, ale w dużym mieście problemu z brakiem toalet nie powinien istnieć. Przynajmniej w Poznaniu czegoś takiego nie ma.

Oczywiście, tylko wszystko pod warunkiem, że
a) nie stoisz w korku (a w końcu w dużym mieście to zjawisko dość powszechne)
b) nie jest jakaś 7 rano
c) nie jest po 22
d) nie jedziesz SKM, która akurat postanowiła gdzieś utknąć (i oczywiście nie ma mowy żeby kogo wypuścili na tory)
Niestety nawet w mieście nie zawsze jest tak łatwo

[Asiulka1989]

Myślę, że na początku jest gorzej...po kilku latach choroby człowiek się przyzwyczaja i uczy się radzić sobie ze stresem. Ja nie raz wywaliłam mojego faceta z wc, bo akurat mi się zachciało ze stresu kiedy on miał "posiedzenie zarządu";p Jak jeszcze mieszkałam z rodzicami to był hard core, ponieważ oprócz mnie choruje jeszcze tato i siostra...to był dramat. Serio, czasami przychodziły mi do głowy takie pomysły, że aż wstyd się przyznać, ale myślę że to normalne i każdy z Nas tak ma:) Nie raz mi się zdarzyło biec i szukać nerwowo wc, przeważnie się udawało;). Kiedyś nawet wmówiłam ekspedientce w żabce, że kiepsko się czuję i muszę zażyć insulinę...pozwoliła mi skorzystać z toalety na zapleczu;) wstyd mi za moje kłamstwo, ale w takim momencie człowiek się nad tym nie zastanawia;p Jak mój facet wyjeżdżał na miesiąc w góry, 10 minut przed odjazdem autokaru mi się zachciało, a że byłą to 4 rano, wc na pksie zamknięte:( zdjęłam szpilki i biegłam na pkp;p tak samo wracałam (stopy poranione i czarne), ludzie patrzyli na mnie jak na debila, ale zdążyłam się pożegnać;p
Najlepiej dowiedzieć się gdzie można skorzystać na luzie z wc i opracować sobie mind mapę;) to pomaga. Poza tym polecam medytację i wypracowanie umiejętności uspokajania się w każdych warunkach. To trudne i czasochłonne, ale bardzo pomaga. Kiedy wpadam w panikę, potrafię się sama uspokoić...

[obyty.z.cu]

Poza tym polecam medytację i wypracowanie umiejętności uspokajania się w każdych warunkach. To trudne i czasochłonne, ale bardzo pomaga. Kiedy wpadam w panikę, potrafię się sama uspokoić...

a z tym się zgadzam,choć niestety nie zawsze jest na to czas.
Kiedy ma sie kilka sekund, to bez sensu,ale mozna sie przygotowywac na takie sytuacje.
No i jak zawsze,nauka oddychania pomaga.
Nad tym warto popracować.

[Asiulka1989]

Z medytacją chodziło mi bardziej o sytuacje kiedy sama się nakręcam niepotrzebnie...a rzeczywiście nie zawsze się da opanować jeśli to po prostu biegunka.... czasami nie da się zrobić nic...to dlatego swego czasu byłam uzależniona od Loperamidu xD Raz nawet przedawkowałam;// Było nieciekawie...

[tomtols]

Znam doskonale sprawę.

Jestem zadowolony gdy zdążę do toalety, ale zazwyczaj muszę biegać!
Myślę, że moja kondycja i zdrowie pozwoli mi jeszcze biegać 15 lat w dobrej formie, a co później?

Psychika, psychika i jeszcze raz psychika.
Ja nie jem mąki, nic co pszenne i żytnie, nie jem słodyczy, cukier ograniczyłem do 0.
Kiedy jestem w domy czy w pracy, nie korzystam z toalety w ciągu dnia, ale gdy jestem w sklepie i jest kolejka, albo stoję w korku nawet krótkim, od razu załącza się nerw. Nerw, który zmusza mnie do biegania i walkę o to żeby nie załatwić się w majtki.

Moim sposobem jest wyjście z domu, z papierem w majtkach, bo nie chcę uzależniać się od pieluch. Staram się przełamywać, różnie mi to wychodzi.

Psychika ludzka, nad tym pracujmy ale jak? To są natręctwa.

[masterdark]

Ja się staram nie myśleć, co będzie, gdy nie będzie wc, a będę musiał w trybie natychmiastowym. Nie myślę też, że na 100 procent zawsze zdążę, bo nie ma takiej gwarancji, po prostu w ogóle staram się o tym nie myśleć, bo rozmyślanie i tak żadnej gwarancji nie da, da jedynie więcej stresu.

[obyty.z.cu]

ale "pomaga" tu myśl, że mamy zapas bielizny w aucie, w biurze, gdzieś tam szybko pod ręką.
Czasem nawet pieluchomajtki warto założyć przy dalszej wyprawie albo pewności stania w dużej kolejce. Na długa wyprawę autobusem lepiej się tak zabezpieczyć, niż ciągle myśleć kiedy będzie przystanek podobnie i w innych takich miejscach.
Idziesz na mecz to wiadomo że tam będa kolejki do wc, więc i wtedy lepiej mieć "zabezpiecznie" , a wtedy spokojnie .

Kiedy "głowa" wie, że jesteśmy zabezpieczeni, to przestajemy o tym myśleć