dawkowanie encortonu

[Renusia]

Ale zawsze możemy sobie pomóc a nie cierpieć katusze. W imię czego ?!
Przecież nie napisałam "leczę się sama" , i nie namawiam do tego nikogo. Nie wpadajmy w paranoję i nie przesadzajmy . Zawsze można wybrać "lepsze zło" i zachować zdrowy rozsądek.
A choruję dość długo , bo ponad 10 lat. Ze sterydami tez miałam do czynienia i zaczynałam od znacznie wyższej dawki.

[andrzejzgr]

Renusia i w ogóle,to uważam,że nie na miejscu jest pisanie takich rzeczy na Forum,że sie pochwala włączanie sterydów na własną rękę,bo wchodzi tu wiele osób,które nie są jeszcze zbytnio doświadczone w naszych chorobach i mogą niepotrzebnie zrobić to,co zrobił andrzejzgr

oczywiscie:) zgadzam się i nikogo do tego nie zachęcam. ja zrobilem to na własna odpowiedzialnosc:)

p.s mowicie ze byc moze lekarz w ogole inna kuracje by zastosował.. ale jak pisalem wczesniej on mi mowil ze jak cos to dajemy Encorton.
poza tym nie chodzi tylko ze 6 czy 8 wizyt w wc.. bo do tego krew.. osłabienie i chudnąć juz sporo zaczałem..

uwazam , ze wszystko w granicach rozsądku... bo zaostrzyć po pewnym czasie sie moze az tak, ze w koncu sie w szpitalu ląduje..tak?

a recepty sam sobie nie wystawilem przeciez...lekarz wiedzial na co i komu to wypisuje

[exa]

poza tym nie chodzi tylko ze 6 czy 8 wizyt w wc.. bo do tego krew.. osłabienie i chudnąć juz sporo zaczałem../quote]
nie mogę się powstrzymać....okropne co piszesz....
a 6 razy na godzinę nie łaska...15 kg w dół, dwa lata bez przerwy...samą krwią...i jeszcze kilka innych objawów towarzyszących...

Przecież w tym momencie zafundowałeś sobie kilka m-cy sterydów

a może udałoby się tego uniknąć....

uwazam , ze wszystko w granicach rozsądku... bo zaostrzyć po pewnym czasie sie moze az tak, ze w koncu sie w szpitalu ląduje..tak?

rozsądku to ja tutaj nie widzę....
można wylądować w szpitalu i owszem...ale nie po 6 razach w toalecie i miesiącu czekania....zamiast poszukać lekarza, który przyjmie szybciej
no ale....na głupotę nie ma rady....

Ale zawsze możemy sobie pomóc a nie cierpieć katusze. W imię czego ?!
Przecież nie napisałam "leczę się sama" , i nie namawiam do tego nikogo. Nie wpadajmy w paranoję i nie przesadzajmy . Zawsze można wybrać "lepsze zło" i zachować zdrowy rozsądek.
A choruję dość długo , bo ponad 10 lat. Ze sterydami tez miałam do czynienia i zaczynałam od znacznie wyższej dawki.

...
sama sobie te sterydy zaaplikowałaś w takiej dawce?
jakie katusze?....te 6 razy?.....

ludzie robią głupstwa a później się dziwią, że konsekwencje ich dotykają i sami nie wiedzą skąd i dlaczego.........myślenie naprawdę nie boli, to tylko mylne pierwsze wrażenie...

[Unknown]

można wylądować w szpitalu i owszem...ale nie po 6 razach w toalecie i miesiącu czekania....

exa, czemu sądzisz, że 'nie można'?
Przecież to całkiem prawdopodobne... Tak samo, jak zgubne konsekwencje pochopnej decyzji o samowolnym włączeniu sterydów. Jedno i drugie może mieć opłakane skutki.
Większość pisze tutaj, że każdy organizm reaguje inaczej, więc skąd nagle takie uproszczenie. Trąci to nieco bagatelizowaniem dolegliwości przedmówcy, za cenę udowodnienia mu, jak bardzo źle postąpił.

I absolutnie nie pochwalam tego, co zrobił angdrzejzgr - na jego miejscu po prostu postarałabym się o przyspieszenie wizyty albo udała się do innego lekarza.

[exa]

exa, czemu sądzisz, że 'nie można'?
Przecież to całkiem prawdopodobne..

no tak...całkiem prawdopodobnym jest, że cu stanie się kiedyś w 100 % wyleczalne...

czemu sądzę tak?....ano pewnie choruję od wczoraj.....

Jedno i drugie może mieć opłakane skutki.

sama uprościłaś - nikt nie mówi o braku leczenia, tylko o racjonalnym myśleniu, jeśli czytałaś dokładnie, to napisałam, że jak kto niecierpliwy to zawsze można poszukać innego lekarza, który przyjmie szybciej, lub iść prywatnie....w końcu i tak następuje zmiana - to tę odrobinę fatygi można sobie zadać...tym bardziej, że nie jest wiadomym jaka kurację nowy lekarz nam zaleci...

jeszcze jaśniej - oczywistym jest, że zwlekanie z wizytą u lekarza, kiedy zwiększa się częstotliwość wizyt w toalecie, a objawy się nasilają, może w konsekwencji prowadzić prostą drogą do szpitala.......i wg ciebie o tym ta dyskusja?

Trąci to nieco bagatelizowaniem dolegliwości przedmówcy, za cenę udowodnienia mu, jak bardzo źle postąpił.

hm....naprawdę tak to odebrałaś?......zastanów się jednak może przez chwilę...
mam, widzisz, takie spostrzeżenie - jak bardzo niektórzy boją się życia i jak bardzo lubują się w roztrząsaniu każdego, za przeproszeniem, bąka, by uciec od innych spraw i jak choroba staje się CU-dną wymówką...oczywiście, że zdrowie jest najważniejsze! bez niego nic nie zdziałamy, ale nie wolno dopuszczać do paranoi.....
a ostatnio obserwuję taką oto zależność - im łagodniejszy przebieg choroby, tym większa panika i skupienie na sobie...

[Unknown]

rozsądku to ja tutaj nie widzę....
można wylądować w szpitalu i owszem...ale nie po 6 razach w toalecie i miesiącu czekania....

no tak...całkiem prawdopodobnym jest, że cu stanie się kiedyś w 100 % wyleczalne...
Ja też wierzę w to, niemalże bezgranicznie, kiedy widzę postępy w dziedzinie medycyny.

czemu sądzę tak?....ano pewnie choruję od wczoraj.....

nadal nie wiem, jak się ma sam 'staż chorowania' do prawdopodobieństwa wylądowania w szpitalu w trakcie trwającego miesiąc zaostrzenia.
Wydaje mi się, że niezależnie od tego, czy ktoś choruje rok, dziesięć albo pół może tak się zdarzyć przy nasilonych objawach.

sama uprościłaś - nikt nie mówi o braku leczenia

Ja też nie mówiłam o nieleczeniu, ale o zaniechaniu włączenia sterydów, podawanych już wcześniej i będących jednym z podstawowych lekarstw.

hm....naprawdę tak to odebrałaś?......

Tak, dokładnie tak. A świadczą o tym stwierdzenia, że 6 czy 8 posiedzeń w toalecie, z krwią itp., to przecież nic takiego jeszcze.

Jak najbardziej, zgadzam się z tym, że trzeba żyć normalnie i nie przeginać w żadną stronę - nie wyolbrzymiać, ale i nie bagatelizować...

[exa]

Tak, dokładnie tak. A świadczą o tym stwierdzenia, że 6 czy 8 posiedzeń w toalecie, z krwią itp., to przecież nic takiego jeszcze.

chyba jakoś przeżyję te posądzenia.....a, że uważam, iż niektórzy mocno przesadzają?...ano uważam i jeszcze ośmielam się o tym pisać.....w poprzednim poście napisałam dlaczego.....

nadal nie wiem, jak się ma sam 'staż chorowania' do prawdopodobieństwa wylądowania w szpitalu w trakcie trwającego miesiąc zaostrzenia.
Wydaje mi się, że niezależnie od tego, czy ktoś choruje rok, dziesięć albo pół może tak się zdarzyć przy nasilonych objawach.

ano może jeszcze jaśniej, nie chodzi o "staż chorowania do prawdopodobieństwa wylądowania w szpitalu"...ino o sumę pewnych doświadczeń i obserwacji....

[ Dodano: 01-11-2009 ]

Jak najbardziej, zgadzam się z tym, że trzeba żyć normalnie i nie przeginać w żadną stronę - nie wyolbrzymiać, ale i nie bagatelizować...

odetchnęłam z ulgą i bardzo się cieszę ...bo taki sens...

[Unknown]

odetchnęłam z ulgą i bardzo się cieszę ...bo taki sens...

I tak oto, mimo drobnych różnic światopoglądowych, osiągnięty został pewien consensus

[ita71]

Syn brał encorton w dawce 40 mg i miał podzielone 25 mg rano i
15 mg wieczorem,czyli u Ciebie chyba 25 mg rano,a 10 wieczorem.
Taki podział powinien być ok.

[Tomy]

Ja, kiedy musiałem brać Encorton, to miałem dawkę początkową 40 mg i całą dzienną dawkę brałem zawsze rano. Takie były zalecenia lekarza.

[Miła]

Ja również biorę 40 mg rano w niepodzielonej dawce

[ita71]

Jak masz tak ustalone,to odejmujesz od tego jak już bierzesz,czyli
rano 25,wieczorem 10.Nam lekarz mówił,że dawek się nie zmienia
przy schodzeniu,tylko odejmuje od tych ustalonych.
Ech namąciłam trochę,ale mam nadzieję,że załapałaś o co chodzi

[Tomy]

Wiesz, jest logiczne uzasadnienie tego, żeby całą dawkę brać rano. Znajdziesz je na samym początku tego wątku (nawet sam się wysiliłem i coś tam napisałem jakieś dwa lata temu).
Jeżeli już masz nakazane, żeby dawkę dzielić, to ja brałbym od poniedziałku 25 mg rano i 10 mg później. Na zasadzie kontynuowania przyzwyczajenia organizmu, że zdecydowanie większa dawka idzie rano.

[Garek]

Ja biore 40 mg w dwóch dawkach 5 tabletek rano i 3 w południe póniej codwa tygodnie 5 mg mniej ale zadzowniłem wczoraj bo kiepsko się czułem i kazal mi zmienic na 4 tabletki i 2 w południe a co dwa tygodnie od rannej dawki odejmowac 5 mg

[Remedios44]

Gdzieś wcześniej była mowa o gorzkim smaku Encortonu. Brałam Encorton przez jakiś rok, a że jestem kobinatorka, to wykombinowałam sobie metodę na omijanie gorzkiego smaku Przeklejam poniżej notkę na ten temat z mojego blogu (jednego z wielu ):

Gdy miałam 15 lat, zdiagnozowano u mnie przewlekłą chorobę autoimmunologiczną. Byłam leczona m.in. Encortonem, który brałam ponad rok bez przerwy.

Encorton to małe, białe, gorzkie tableteczki. Mimo że malutkie, to po połknięciu przez długi czas w jamie ustnej pozostaje nieprzyjemny, gorzki posmak. Potrzeba matką wynalazku. Już po kilku dniach brania tego leku, metodą prób i błędów, opracowałam sobie sposób na takie połykanie gorzkich tabletek, by wcale nie było czuć ich smaku. I sposób ten nie polega wcale na wkładaniu tabletki w kulkę jedzenia czy "neutralizowaniu" smaku przez dodatek czegoś słodkiego (cukru, miodu). Wystarczy łyk czystej wody lub jakiegokolwiek innego płynu.

Najpierw była praktyka, później teoria. Zaczęłam się zastanawiać, na czym polega, jaki mechanizm wykorzystuje moja metoda. Przypominałam sobie mgliście, że w szkole na biologii była kiedyś mowa o "mapie" smaków - różne części języka odpowiedzialne są za odbieranie różnych smaków. Wydawało mi się to wtedy dziwne, wręcz bezsensowne. Po co takie kombinowanie, jaki może być cel tego wynalazku natury? Nie prościej byłoby rozłożyć kubki smakowe równomiernie na całej powierzchni języka? I tak czulibyśmy wszystkie smaki, te same co teraz. Tymczasem okazało się, że nie jest to tak zupełnie bezużyteczne.

Za odbieranie gorzkiego smaku odpowiedzialna jest tylna część języka, najbliższa gardła. Gdy chcemy połknąć tabletkę, wkładamy ją do ust w ten sposób, że znajduje się mniej więcej na środku języka. Następnie, przy połykaniu, przesuwamy ją w głąb właśnie po tej części, która odczuwa gorzki smak. Moja "innowacja" polega na tym, że tabletkę kładziemy na samym czubku języka. Następnie, wspomagając się łykiem wody, wrzucamy końcem języka tabletkę bezpośrednio do gardła. Trzeba to robić ostrożnie, bo łatwo jest mimo wszystko zahaczyć tabletką o rejon, który chcemy ominąć. Dlatego, jeżeli mamy do połknięcia np. dwie gorzkie tabletki, nie połykamy ich za jednym razem, ale kolejno. Brzmi to może skomplikowanie, ale łatwo jest się tego nauczyć... i działa