Imuran- co sądzicie o tym leku?

[slonko]

Znowu mam zaostrzeni. Od kwietnia do końca czerwca brałam encorton. Po tym okresie tylko asa max. Od końca lipca mam znów zaostrzenie. Lekarz najpierw zwiększył mi dawkę asamaxu, dodał czopki asamax i wlewki z corhydronu. Efekt zerowy. Dzisiaj byłam u niego i powiedział, że jestem sterydozależna, bo za krótko było między jednym a drugim zaostrzeniem i jedynym wyjściem jest przepisanie mi imuranu. Poczytałm w archiwum o nim trochę i jestem przerażona. Może nie brać tego leku:( Jeszcze nie wykupiłam recepty. Wyniki badań mam złe. Do kibelka codzę tak: dziś po południu jem coś nieiwlekiego, po dwóch, trzech godzinach zaczynam biegać do łazienki, a zdarza się, że nie zdążę i tak co godzinę do mniej więcej nad ranem, czyli w zasadzie mało śpię potem nic nie piję i nie jem, aż do godziny mniej więcej 17-tej, jak wracam z pracy. W domu troszkę zjem i od nowa. W pracy nic nie jem, rano też nie, żeby jakoś wytrzymać, ale długo tak nie pociągnę. Napiszcie proszę co sądzicie o imuranie. Czytam trochę, ale już sama nie wiem, może jeszcze jakoś w mojej sytuacji dam radę wytrzymać Przepraszam za tak długi wpis, ale tylko tu mogę o tym porozmawiać.

Jest tyle tematów o leku imuran, wystarczy skorzystać z opcji szukaj i pisać w danym temacie. Zgodnie z regulaminem powinnam zamknąć temat, ale ponieważ temat jest rozwinięty zostawię go otwartego. I ten krzykliwy tytuł, proszę o powściągliwość.

[slonko]

Mam brać asamax, asamx czopki i imuran jako podstawowy lek.

[Natalka]

Na początku terapii brałam Encorton, Asamax i Imuran, potem zeszłam ze sterydów, potem odstawiono mi Asamax i zostałam na Imuranie tylko i tak już od ponad roku, nie mam skutków ubocznych wymienionych na ulotce
tak jak elwirka napisała, lepiej brać leki niż wycieńczać organizm chorobą, no taki już nasz los, nie ma co się bać na wyrost, to co komuś zaszkodzi Tobie wcale nie musi, nie wszyscy tak samo reagują na dany lek.

[Tamara]

Zaczynając przyjmowanie Imuranu musisz na poczatku co tydzień kontrolować morfologię krwi potem co miesiąc , a potem co 3 miesiące. Trzeba sprawdzać czy nie spada za bardzo poziom białych krwinek. Ale o tym na pewno lekarzCi powiedział. Naprawdę trzeba tego pilnować! Pozdrawiam.

[Visenna]

Podbijam wątek, bo mój problem jest podobny. Jestem przerażona perspektywą brania Imuranu. Zdiagnozowano mi Crohna w 2007 roku, do 2008 po sterydach udało się doprowadzić do remisji, która trwałą do końca 2014 roku. od początku tego roku borykałam się z ogromnym osłabieniem, bez dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Kilka tygodni minęło zanim zorientowałam się ( po serii badań i konsultacji z różnymi lekarzami) że to Crohn się odezwał. Między kwietniem a sierpniem brałam entocort. Zaczęłam czuć się dobrze. Dotychczasowe osłabienie i senność minęły. Wszystkie wyniki, jeśli chodzi o morfologię i CRP w normie. Byłam przekonana, że kryzys zażegnany. Jednak w kolonoskopi (połowa października) wyszło: "widoczna prawdopodobnie nacieczona zastawka Bauhina ze szpilkowatym światłem i owrzodzeniem w środku". Lekarz zalecił powrót do entocortu i przepisał imuran, wykupiłam, przeczytałam ulotkę i pół tego forum... no i boję się zacząć to brać. Czuję się dobrze, nic mnie nie boli, do kibelka biegam raz czy dwa dziennie. Zapisałam się do jeszcze innego gastrologa, ale na koniec listopada.

[Brawurka]

Visenna, nie pękaj, zbyt dużego wyboru w sposobach leczenia nie mamy. Chyba mniej odczułam skutki uboczne niż po sterydach. Na pewno odbiło się na skórze z początku, bo opryszczka mi wracała, ale potem się unormowało i od kilku lat już biorę. Nic się nie dzieje

[Visenna]

Dzięki, faktycznie przeczytanie wielu postów na forum, w których piszecie, że imuran to nie koniec świata uspokaja. Dla mnie największym szokiem było chyba właśnie to, że byłam pewna, że jest poprawa i spodziewałam się remisji - a nie jeszcze silniejszych leków.

[Dżordż]

Tak jak piszą poprzednicy to nie koniec świata. Ważne jest częstsza kontrola badań krwi przy stosowaniu tego leku. Fakt że ta immunosupresja to jeden wielki syfiasty sposób na maskowanie objawów choroby. W obecnych czasach kartelowi lekarsko-farmaceutycznemu nie zależy na wyleczeniu chorób tylko na leczeniu i podtrzymywaniu przy życiu. Bo pacjent wyleczony któremu np nie sprzeda się leczenia za 50 tyś na rok (humira) to stracony zysk dla farmaceutycznych koncernów. Brutalna logika naszych czasów. Oczywiście są super lekarze z powołania którzy chcą pomóc ale nic nie zrobią skoro system jest wypaczony