kryzys w małżeństwie

[angelika0103]

Jestem mężatką od 3 lat. Do tej pory wszystko układało się dobrze. Byłam szczęśliwa. A jednak mój mąż nie wytrzymał presji choroby. Stał się oschly i obojętny przestał słuchać co do niego mówię i proszę. Gdy chce z nim porozmawiać to zawsze jest moja wina że wiecznie się czepiam Lub sobie coś wymyślam. Choroba zmieniła moje ciało nie jestem już taką zgrabną i energiczną kobietą. Ale wciąż jestem tą samą kobietą. Nie patrzy już na mnie tak jak kiedyś nie troszczy się tak jak kiedyś. Często zostawia mnie sama lub milczy jak jest. Zapomina o tym co dla mnie ważne. Jestem u kresu załamania. Może to moja winam staram się ale nic mi nie wychodzi
:'(

[kalka_96]

angelika0103, jesteś WSPANIAŁA!
i chyba każdy, kto Cię poznał Ci to powie! co tam chyba.... z całą pewnością!
nie wiem, co mogę poradzić. nie będę się wymądrzać, bo jestem jeszcze młoda i wcale nie mam 'doświadczenia' w miłości, partnerstwie.
wiem jedno - nie możesz tak mówić, i sama siebie obwiniać. tak nie wolno, to do niczego dobrego nie prowadzi
choć ja na przykład rozumiem, bo sama tak mam, że czuję się gorsza, bo jestem chora wcale nie jest łatwo z tym żyć.
ważna jest rozmowa, zawsze, w jakichkolwiek relacjach. jeśli nie będzie 'przepływu informacji' nie zawsze ta druga osoba dowie się, czego chce ta pierwsza. bo nie każdy z nas potrafi czytać w myślach.
może dobrym wyjściem będzie decyzja o podjęciu wspólnej terapii ?
na pewno warto walczyć o ten związek.
głowa do góry!

[Gosieńka]

Rozmowa to podstawa więc szczególnie to polecam! A może do tego wspólny wypad do kina, może zrób mu jakąś szaloną niespodziankę Często żyjemy dniem codziennym i zapominamy o jakimś urozmaiceniu. Może tego właśnie Wam potrzeba.

[obyty.z.cu]

bo trzeba rozmawiać szczerze...
Ale faktem jest,że gdy są nieporozumienia faceci uciekają w ...milczenie.
No bo po co gadać gdy nie ma zrozumienia drugiej strony tylko powtarzanie tego samego,czyli ..wałkowanie wkoło tego samego i "dodawanie" od siebie jakiś wymyślonych problemów.
Każdy musi powiedzieć co go boli i obydwoje muszą coś z tym zrobić, a nie zamykać się w sobie i przeżywać w samotności.

Choroba zmieniła moje ciało nie jestem już taką zgrabną i energiczną kobietą.

osobiście wątpię by facetowi o to chodziło,no chyba że się zagubiliście w tym "otwarciu".
Ta "atrakcyjność" w małżeństwie na pewno się liczy i trzeba o nią dbać,ale ważniejsze chyba w małżeństwie jest "coś" innego.
Problemy się rozwiązuje,a nie zamiata pod dywan,bo powrócą z podwójną siłą.

[gaja007]

angelika0103 ja chyba mam podobnie co bym nie robiła to i tak zawsze jest źle, niestety ta druga strona nie zawsze chce rozmawiać, robić coś wspólnie,albo w ogóle robić cokolwiek a samymi chęciami to też niewiele można zdziałać

[alate]

angelika0103,
a może te dwie sprawy zupełnie się nie łączą?
Twoja choroba i ochłodzenie w związku, 3 lata to juz jakiś tam staż, może pojawić się mała rutynka, już nie ma tych motyli w brzuchu, jak zaraz po ślubie
A może mąż sam ma jakieś problemy i nie mówi Ci o nich, bo nie chce dodatkowo martwić? Gryzie się sam i przez to nie ma tyle uwagi dla Ciebie co wcześniej. Podpytaj Go, obyty ma rację, faceci to w większości milczki. Tylko staraj się nie robić żadnego przesłuchania, zacznij najlepiej przy jakiejś fajnej okazji, może kolacja, kino, idź z nim na mecz, koncert...
I nie możesz absolutnie czuć się winna, bo małżeństwo to przecież układ na dobre i złe, czy nie ?Nikt nie ponosi winy za Twoją chorobę, a już na pewno nie Ty !

[angelika0103]

Kochani wiele razy próbowałam na spokojnie porozmawiać ale kończy się to zawsze obwinianiem że kolejny raz coś sobie wymyśliłam że wieczne pretesje. Nie wymagam zbyt wiele. Gdy źle się czuje boli mnie brzuch to on odpowiada że go też boli. Staram się go uszczęśliwić jesteśmy już razem 6 lat i znam go bardzo dobrze. Bardzo często mnie kłamię nawet nie wie ze znam prawdę. Przestałam z tym walczyć bo zawsze obróci to na swoją stronę przez chorobę musieliśmy zamieszkać z treściami. Sprzątam gotuje zajmuje się domem i tak wkolko.bywa że wieczorem dopiero odpoczne i ponowne pretesje że nie mam siły. Gdybym nie pomagała tobym się dopiero na słuchała.

[kalka_96]

angelika0103,

[angelika0103]

Mimo że walczę o nas o to co kiedyś połączyło nas. Nie widzę odzewu drugiej strony. mam męża ale czuje jakbym go nie było i jestem z tym Wszystkim sama

[Anonymous_13ece955]

angelika0103, tulam mocno. jesteś przedzielna.

[angelika0103]

Dziękuje <przytu>

[angelika0103]

Dziękuje kochani

[Anette28]

Daj mu przeczytać ten temat może coś do niego dotrze. Spróbuj chociaż w taki sposób

[angelika0103]

Pandzia on jest zazdrosny o j elitę wiec lepiej nie mowie bo zaś będą pretesje

[CAMPARI34]

[quote="angelika0103"]Pandzia on jest zazdrosny o j elitę wiec lepiej nie mowie bo zaś będą pretesje [/quote
Żartujesz sobie