Zioła i inne w leczeniu CU

Moderatorzy: Anette28, Moderatorzy

Zablokowany
Mamcia
Specjalista od Spraw medycznych
Posty: 10316
Rejestracja: 04 mar 2004, 16:08
Choroba: CD u dziecka
województwo: mazowieckie
Lokalizacja: Warszawa
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: Mamcia » 03 lut 2007, 20:23

O mleku swoje napisałam w poradniku wyjaśniając kto i kiedy nie powinien go pić. Strony do których odesłałeś są na poziomie naukowym stron optymalnych. Ja opieram się na EBM (evidence based medicine) czyli badaniach klinicznych, retrospektywnych itp. Jak ktoś chce krzystać z rad róznych nawiedzonyc cudotwórców to jego sprawa.
Pamiętajcie, że osteopenia i osteoporoza są bardzo częste w nzj, szczególnie CD. Odpowiednia podaż wapnia ( a jego najlepiej przyswajalnym źródłem jest melko i jego przetwory) to warunek uniknięcia tych komplikacji.
Mamcia
Ostatnio zmieniony 04 lut 2007, 20:43 przez Mamcia, łącznie zmieniany 1 raz.
Przyłacz się do Towarzystwa J-elita. Działamy dla waszego dobra, ale bez Waszej pomocy niewiele zrobimy.

kamilar
Debiutant ✽
Posty: 35
Rejestracja: 16 sty 2007, 15:19
Choroba: CU
województwo: wielkopolskie
Lokalizacja: poznań
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: kamilar » 04 lut 2007, 18:51

nie biorę leków, gdyż nie znam ich wpływu na mój organizm. wynika to z faktu, że CU wykryto u mnie miesiąc temu, czyli w 5 miesiącu ciąży!!! reakcji organizmu nie jest nikt w stanie przewidzieć, a tym bardziej reakcji dziecka, które przez pierwsze 6 miesięcy rozwija sie bez farmakologii!!! jestem na diecie i walcze z czasem!!!
i dziękuje tym, co w odpowiedziach umieszczają choć cień nadzieji!!!

Awatar użytkownika
Patryśka
Doświadczony ❃
Posty: 1303
Rejestracja: 23 wrz 2006, 19:44
Choroba: CD
województwo: małopolskie
Lokalizacja: Kraków, Gronków

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: Patryśka » 04 lut 2007, 19:17

manka pisze:oni są mądrzy i trzeba ich słuchać ale bez przesady. warzywa typu kalafior czy kapusta uwielbiam i wiem że są zdrowe ale jeżeli po ich zjedzeniu ledwo żyję zwijam sie z bulu i nie zchodze z toalety to zastanawiam się czy warto je jeść ??
Jakis lekarz polecil ci kapuste i kalafior?? Powaznie??
Hm mi odradzano za wszelka cene...hehe niby specjalizacja ta sama a zdan pelno...
kamilar pisze:które przez pierwsze 6 miesięcy rozwija sie bez farmakologii!!! jestem na diecie i walcze z czasem!!!
A jak sie czujesz w chwili obecnej??

Awatar użytkownika
manka
Aktywny ✽✽✽
Posty: 682
Rejestracja: 13 kwie 2006, 19:34
Choroba: CU
województwo: kujawsko-pomorskie
Lokalizacja: torun

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: manka » 04 lut 2007, 19:36

oj sory może źle złożyłam zdanie :roll: chodziło mi o to że lekarze są mądrzy i znają sie na tym co robią ( przynajmniej w więkrzości) ale nie zawsze należy stosować sie dokładnie do ich zaleceń.
oczywiście żaden lekarz mi nie polecał kalafioru czy tego typu warzyw, właśnie odwrotnie, nie odradzał a wręcz zakazał, ale Madmax upiera się że powinniśmy właśnie te warzywa jeść bo są zdrowe. jasne że są ale nie każdemu dobrze służą, mi naprzykład nie za bardzo :(
RAZ JEST DOBRZE RAZ JEST ŹLE ALE ZAWSZE JEST JAKOŚ ;)

Awatar użytkownika
Patryśka
Doświadczony ❃
Posty: 1303
Rejestracja: 23 wrz 2006, 19:44
Choroba: CD
województwo: małopolskie
Lokalizacja: Kraków, Gronków

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: Patryśka » 04 lut 2007, 19:38

manka pisze:ale Madmax upiera się że powinniśmy właśnie te warzywa jeść bo są zdrowe. jasne że są ale nie każdemu dobrze służą, mi naprzykład nie za bardzo :(
Nie zauwazyliscie ze wiekszosc rzeczy powszechnie uznawanych za zdrowe nam szkodza? Owszem wszystkie warzywa owoce sa zdrowe ze wzgledu na wiele witamin mikro i makroelementow ale nie oznacza ze sa zdrowe dla wszystkich.

Awatar użytkownika
jaryszek
Aktywny ✽✽✽
Posty: 805
Rejestracja: 25 maja 2006, 11:56
Choroba: CU
województwo: dolnośląskie
Lokalizacja: Oborniki Śląskie
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: jaryszek » 04 lut 2007, 21:59

Patryśka pisze:
manka pisze:oni są mądrzy i trzeba ich słuchać ale bez przesady. warzywa typu kalafior czy kapusta uwielbiam i wiem że są zdrowe ale jeżeli po ich zjedzeniu ledwo żyję zwijam sie z bulu i nie zchodze z toalety to zastanawiam się czy warto je jeść ??
Jakis lekarz polecil ci kapuste i kalafior?? Powaznie??
Hm mi odradzano za wszelka cene...hehe niby specjalizacja ta sama a zdan pelno...
kamilar pisze:które przez pierwsze 6 miesięcy rozwija sie bez farmakologii!!! jestem na diecie i walcze z czasem!!!
A jak sie czujesz w chwili obecnej??
Mi tez polecano kapuste i kalafior lecz tylko gotowane :P
Chroba:CU, Stan:zaostrzenie Leki: Asamax 500mg(3x2), Metypred 32mg, Calperos 1000mg,azathrioprine 50mg(1x2),Waga/Wzrost:50/171 Brak typowej remisji od 4 lat /Jestem pacjentem prof. Paradowskiego we Wrocławiu.

Co nas nie zabije, to nas wzmocni...

Awatar użytkownika
MadMax
Debiutant ✽
Posty: 12
Rejestracja: 25 paź 2006, 01:38
Choroba: CU
Lokalizacja: Gdynia

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: MadMax » 04 lut 2007, 23:17

Nie, wcale się nie upieram, że trzeba koniecznie jeść wszystkie warzywa. Jeśli coś szkodzi, to ewidentnie trzeba to wyrzucić z diety (np. mi od czasu CU szkodzi gotowana kapusta). To samo radzę wszystkim innym - próbować wprowadzać po jednym nowym produkcie do diety i sprawdzać jaki wywołuje skutek. Dlatego gdy ktoś próbuje i stwierdza - to mi szkodzi, to jasne, że nie powinien tego jeść. Ale jeśli ktoś nie spróbował, to proszę, aby to robił, gdyż może się okazać, że nie jest na to uczulony. Myślę, że wszystko zależy od rodzaju mutacji genów przy colitis ulcerosa. Dlatego wszyscy mamy tak odmienne zdania.
I zgadzam się z moimi szanownymi przedmówczyniami w tej kwestii. :-)
W kwestii mleka mam takie spostrzeżnia - kiedyś jadłem wszystkie produkty mleczne i wydawało mi się, że nie miałem alergii na żaden produkt, ale kiedy dostałem colitis ulcerosa, otrzymałem bezwzględny zakaz jedzenia. Kiedyś chodziłem na kibelek z powodu biegunki 1-2 razy na miesiąc, a teraz nie mam żadnej od czasu colitis ulcerosa. Być może tamte biegunki mogło wywoływać sporadycznie mleko lub jakieś jego produkty. Wtedy nie potrafiłem wyeliminować produktu odpowiedzialnego za to, ale pamiętam, że zawsze jadłem jakiś nabiał.

Hasło reklamowe "Pij mleko - będziesz wielki" jest po części prawdą, ale nie o taki sens chodziło reklamodawcom. Rzeczywiście od picia mleka, jak i innych produktów mięsnych nafaszerowanych antybiotykami średnia wzrostu znacznie wzrasta. Dzisiaj nierzadko mamy 2-metrowców i większych mężczyzn i blisko 2-metrowe kobiety. To zasługa hormonów wzrostu, które są zarówno w mleku jak i głównie w drobiu. Producenci nie przejmują się tym, że to może szkodzić ludziom, ale tym, że kurczak szybciej idzie pod noż i więcej zarobią. Czasem przejdzie koło mnie taki King-kong i chociaż mam 183 wzrostu, to czuję się jak kurdupel. Problem ze wzrostem polega na tym, że im kto wyższy, tym krócej żyje. Nie będę się rozwodził dlaczego, bo szkoda mi czasu. Problemem numer dwa jest to, że narządy ludzkie nie powiększają się w takim tempie jak wzrost człowieka i często mają problemy z obsłużeniem takiej masy ciała. Poza tym antybiotyki zawarte w mleku też szkodzą.
To kolejny argument za, aby nie faszerować dorosłych mlekiem, a dzieci w szczególności.

Problem braku wapnia u dzieci wynika z faktu, że matki często same nie robią im śniadań,
a dzieci dostają pieniądze, aby same się dożywiały. Nietrudno zgadnąć, że w dobie wszechobecnej reklamy dziecko nie weźmie do buzi kromki w szynką, czy z serem lub jabłka, ale słodycze (batoniki, cukierki), chipsy, paluszki, czy będzie się żywić w fast-foodzie, które już zaczynają wkraczać do szkół, bo nikt nie jest lepszym klientem od dziecka, które nic nie wie o zdrowym jedzeniu. Będą zaś popijać Coca-colą lub innym badziewiem, a nie dostaną herbaty, bo przeważnie im nikt tego nie zaoferuje. Poza tuczeniem się taka dieta wyzwala u dziecka jeszcze większy głód i kółko się zamyka.
Nauczone za młodu takimi nawykami zawsze3 będzie się odżywiać, a wprowadzana przez rodziców zdrowa dieta będzie im nie smakować, będzie wywoływać frustrację i będą podjadały między posiłkami. Obejrzyjcie siobie "super-size me". Tam w ramach problemów
z trudną młodzieżą zastosowano eksperymentalną dietę złożoną z mięs, warzyw i kasz, którą przygotowują sami uczniowie. Wyniki są bardzo obiecujące - dzieci nie mają większości objawów psychicznych, które miały przy obżeraniu się śmieciowym jedzeniem. Zwiększyła się im koncentracja i tolerancja rówieśników, zmniejszyła agresja, spadła waga do normalnej, a jeśli nawet nie, to zmniejszyła się ilość tłuszczu i zwiększyła ilość dobrego choresterolu.
A dlaczego eksperymentalną? Bo dzisiaj prawie każde dziecko żyjące w USA żywi się głównie w fast-foodach, bo rodzice nie mają czasu na zadbanie o prawidlowe żywienie lub po prostu sami się tak żywią, bo padli ofiarą reklam. Na głupocie ludzkiej żeruje się najłatwiej, a na reklamy promujące samego McŚmiecia firma wydaje 2 do 3 miliardów dolarów, podczas gdy instytucje promujące zdrowe żywienie mają 3 miliony dolarów. Liczby mówią same za siebie. Każde dziecko w USA ogląda 10 tysięcy reklam rocznie.
Wyniki dotychczasowego sposobu odżywiania Amerykanów są co najmniej alarmujące.
Co 3 dziecko, które się urodzi dziś w Ameryce będzie cierpiało na cukrzycę, nie mówiąc już o chorobach układu krążenia, kostnego i nerwowego oraz kłopotów z niewydolnoscią poszczególnych organów wewnętrznych. Czas jakoś zadziałać. Naszego kraju niedługo też to będzie dotyczyć. Myślę, że to kwestia 10 lat. Zło szerzy się tam, gdzie dobrzy ludzie ni robią nic.
W dzisiejszych czasach hasło jedz warzywa 5 razy dziennie wygląda tak - jedna firma promuje swoje zupki w proszku z dodatkiem wysuszonych kawałków, a właściwie pozostałości po warzywach, bo twierdzą, że lepiej mieć to razem w ich cudownej zupce. Po co się męczyć - lekarz wypisze lek. A na wzdęcia i gazy coś na wątrobę, a na ból brzucha no-spa lub inny szajs. Dzisiaj dieta może być nie przestrzegana, bo przecież są leki.
A one wszystko załatwią, nieprawdaż? A to, że zniszczą komuś organizm to skutki uboczne. W końcu trudno podać kogo do sądu, bo za to odpowiada nie jeden lek, ale cała gama, a na ulotce są wypisane skutki uboczne. Tylko, kto ma dzisiaj czas czytać.
Trochę to smutne, ale niektórzy trzeźwieją dopiero na stole operacyjnym i tłumaczą się, że
nic nie wiedzieli. Niewiedza wprawdzie nie boli wprost, ale jej skutki tak.

Próbowałem na początku remisji wprowadzać wprawdzie sporadycznie ser biały i żółty do diety, ale kończyło się na bólu w nadbrzuszu i swędzeniu jelita.

Co do zdania Mamci, że korzystam z rad nawiedzonych codotwórców, to nieprawda, gdyż także sugerowałem się wynikami badań, tyle, że nie tych samych, co ona.
A poza tym to moglibyśmy się tak przerzucać teorią w nieskończoność.

A co do zasad medycyny chińskiej to ma ona 2500 lat, Chińczycy zaś są jednym z najzdrowszych naródów świata i jeśli ktoś nie uznaje zasad tej medycyny, to już nie moje zmartwienie. Ja także nie wierzyłem w jej zalecenia, dopóki sam nie spróbowałem.
Na przykład trzykrotnie doszedłem do zdrowia dzięki akupunkturze, chociaż konwecjonalnymi metodami, to nie skutkowało, a tylko nałykałem się różnych dziwnych antybiotyków, które tylko wyniszczyły mój organizm. Mam wrażenie, że większość lekarzy w przychodniach i poradniach specjalistycznych eksperymentuje na pacjentach wypisując leki na zasadzie "może pomoże, a jak nie, to wypiszę następny" naprawdę nie mając należytego rozeznania, co tak naprawdę jest przyczyną problemu. Lekarze konwencjonalni leczą tylko skutki, a nie przyczyny. Niech te osoby, które tak bardzo kochają wszystkich "ludzi w kitlach" wezmą pod uwagę. Uważam, że najlepszym rozwiązaniem jest korzystanie ze zdobyczy obu medycyn, a nie negowanie medycyny naturalnej, jeśli się nie ma o niej "zielonego pojęcia". Pokutują tu też naciąganie ludzi na kasę przez tzw. cudotwórców - oszustów, którzy gwarantują ludziom leczenie różnymi niesprawdzonymi specyfikami. Dobrego specjalistę medycyny naturalnej cechuje to, że nie neguje on medycyny konwencjonalnej i sugeruje, aby ktoś, kto leczy się już u lekarza medycyny zachodniej
nie porzucał leczenia konwencjonalnego. Medycyna chińska świetnie uzupełnia medycynę zachodnią i jest skuteczna tam , gdzie nasi specjaliści zawodzą i rozkładają bezradnie ręce
lub proponują oprację tam, gdzie można jeszce ratować organizm leczeniem nieinwazyjnym. Wiem, że lekarze zachodni negują medycyną naturalną oskarżając nawet o oszustwo. Jednak, gdy ktoś zdrowieje po wizytach u "Magika" ze wschodu, pomimo tego, że oni nie potrafili pomóc, to mówią o efekcie sugestii, albo o samoistnym cofnięciu choroby.
Osobiście jednak znam też takich lekarzy, którzy sami chodzą do "czarowników" ze wschodu, bo "pigularze" nie potrafili im pomóc. Nigdy jednak nie przyznają się do tego przed swoimi kolegami po fachu, gdyż po prostu boją się ich reakcji. Nie żyjemy niestety w tolerancyjnym kraju i wszystko to, co nie jest normą, jest wyśmiewane lub krytykowane.
Trzeba być bardzo pewną siebie, asertywną osobą, aby walczyć z tego typu uprzedzeniami.
Zresztą wszyscy znają lecznicze działanie ziół i to uznają, a gdy ktoś twierdzi, że rodzaj jedzenia może wpłynąć na zlikwidowanie stanu chorobowego, to nikt nie daje wiary, a wręcz się oburza, że to herezja. Taka mała niekonsekwencja. :wink:

Nie gniewaj się Mamciu za tę dygresję, ale po twoim komentarzu mam takie odczucia, że
jestem jakimś "szamanem z piekła rodem". Ja w każdym razie się nie gniewam na ciebie,
więc mam nadzieję, że ty też zrozumiesz mój punkt widzenia. :mrgreen:

Szanuję tylko tych lekarzy, którzy się znają na swojej robocie, a z przykrością muszę przyznać, że w służbie zdrowia pracuje coraz więcej konowałów lub ludzi, którzy trafili do służby zdrowia raczej z przypadku, a nie z powołania. Nie wspomnę już o łapownikach, którzy zaczynają leczyć dopiero po dostarczeniu koperty z odpowiednią zawartością, a tacy są też na porządku dziennym. Może to wina migracji najlepiej przygotowanych lekarzy do krajów zachodnich Unii za chlebem, ale chyba mamy jeszcze jakiś ekspertów-patriotów, których żadna kasa nie skusi do wyjazdu.
Przepraszam, że narzekam, ale poziom świadczonych usług w pakiecie podstawowym (ze składek) jest czasem tak tragiczny, że po prostu brakuje mi słów. Jesteśmy w Unii na szarym końcu pod względem skuteczności leczenia, choć ilości pieniędzy przeznaczonych na leczenie danego pacjenta nie jest wcale zła. Problem w tym, że większość szpitali tymi pięniędzmi spłaca długi, a pieniądz nie idzie za pacjentem i kasa jest przydzielana uznaniowo odgórnie, a nie tam, gdzie faktycznie potrzeba. I te beznadziejne terminy do specjalistów.

Zgadzam się za to ze zdaniem Mamci, że szczególnie sery i jogurty są bogatym źródłem wapnia i białka - nie mogę temu zaprzeczyć, bo są przetworzone i jeśli ktoś toleruje te produkty, to nie widzę przeciwskazań, aby je jadł. Twiedzę natomiast, że przy tak wrażliwym jelicie, jak przy CU, jeśli ktoś ma biegunki i nie może ich wyeliminować pomimo lekarstw, to powinien się zastanowić nad tym, czy przypadkiem nie one są przyczyną tych biegunek. Poza tym na przykład ser żółty silnie zakwasza organizm, powoduje zgagę, może też zaburzać pracę jelit z tego powodu, że jest produktem alergogennym i zwiększa wytwarzanie nieprawidłowej flory bakteryjnej. Poza tym nie wolno jeść serów pleśniowych, ale to chyba wiecie.
Sugeruję, że najlepiej jak każdy osobiście sprawdzi, co mu szkodzi, a co nie, ale jeśli zachorował niedawno, to niech trzyma się ogólnych zaleceń, a po wprowadzeniu w stan remisji niech zacznie kombinować. Nie obarczam mleka całym złem. Jednak nawet cielaki dostają mleko tylko przez pierwsze pół roku, a potem tylko wodę i paszę i nie cierpią na osteoporozę, bo wapń jest w roślinach w stopniu dużo bardziej przyswajalnym, niż w mleku. Przy hodowli kotów także nie zaleca się karmić ich mlekiem. Dowiedziałem się o tym dopiero, gdy zachorowała moja kotka. Okazało się, że większość kotów nie toleruje mleka. Teraz dostaje tylko wodę, ale sam daję jej łyżeczkę śmietany dziennie, która dostarcza jej zdrowych bakterii i nie wywołuje biegunek. Poza tym to, że mleko skracało w badaniach kotom życie o połowę i cierpiały na typowe choroby człowieka też daje wiele do myślenia.
Osobiście jem na przykład masło, choć wiem, że nie powinienem z powodu tłuszczu, który w nadmiarze zapycha pracę jelita, ale nie powoduje u mnie żadnych sensacji pod warunkiem, że nie przesadzam z jego ilością. Masło jest też cennym uzupełnieniem diety (m.in. wit.D)
i mimo jego minusów wolę je, niż masła roślinne, które zawierają tzw. tłuszcze trans
(właściwa nazwa to izomery trans kwasów tłuszczowych) powstające podczas utwardzania olejów roślinnych (i bardzo szkodliwe) oraz metale, a także konserwanty niekorzystne dla człowieka, które jednak są niezbędne przy produkcji tłuszczów roślinnych. Dlatego pomimo generalnych zaleceń w tej kwestii, także i tutaj łamię zasadę.
Co zaś się tyczy osteoporozy, to może się nawet dam przebadać pod tym kątem w przychodni. W końcu nie jem żadnych serów, jogurtów, śmietany i nie piję mleka już od czterech lat. :razz:
Czy grozi mi osteroporoza? Nie sądzę, ale chętnie przedstawię wyniki, jeśli już się przebadam. Ogólnie stwierdzam, że rozgrzałem tu niektórych, ale mam nadzieję, że wyjaśniliśmy wszystko. Nikogo nie namawiam do stosowania moich zaleceń - w moim przypadku dieta świetnie się sprawdza. Jednak proszę o zastanowienie się nad wszystkimi argumentami za i przeciw. Radzę dopasowywać dietę w zależności od zachowania Waszych
jelit, a nie tego, co ktoś pisze. Liczę na zdrowy rozsądek wszystkich, którzy chcą nieco modyfikować swą dietę. Jeśli coś się nie sprawdza, to zmiana jest wręcz konieczna. Dziękuję za spory odzew w tym temacie i cenne uwagi, które mogą pomóc potencjalnym chętnym do zmiany nawyków żywieniowych. Starałem się tylko przedstawić alternatywę dla sztywnych zaleceń lekarskich i upodobań większości ludzi na forum wynikających głównie z tradycyjnego podejścia do problemu. Na pewno wprowadziło to dużo kontrowersji, ale to tylko jedna z dróg do powrotu do zdrowia. Każdy niech wybiera sam, co mu odpowiada.
Ostatnio zmieniony 06 lut 2007, 03:05 przez MadMax, łącznie zmieniany 1 raz.

Awatar użytkownika
manka
Aktywny ✽✽✽
Posty: 682
Rejestracja: 13 kwie 2006, 19:34
Choroba: CU
województwo: kujawsko-pomorskie
Lokalizacja: torun

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: manka » 05 lut 2007, 09:58

no teraz to wsztstko jasne,wystarczyło trochę inaczej ubrać to w słowa, :) co zresztą przy pisaniu na forum nie zawsze jest łatwe :) Zgadzam się ze znakomitą większością a w szczegulności
MadMax pisze:Nikogo nie namawiam do stosowania moich zaleceń - w moim przypadku dieta świetnie się sprawdza. Jednak proszę o zastanowienie się nad wszystkimi argumentami za i przeciw. Radzę dopasowywać dietę w zależności od zachowania Waszych
jelit, a nie tego, co ktoś pisze. Liczę na zdrowy rozsądek wszystkich, którzy chcą nieco modyfikować swą dietę.
ps.nie promuję ani czekolady ani innych żeczy tylko mówie jak to na mnie działa w odpowiednich ilościach, ale to już chyba jasne :)
pozdrawiam serdecznie :)
RAZ JEST DOBRZE RAZ JEST ŹLE ALE ZAWSZE JEST JAKOŚ ;)

Mamcia
Specjalista od Spraw medycznych
Posty: 10316
Rejestracja: 04 mar 2004, 16:08
Choroba: CD u dziecka
województwo: mazowieckie
Lokalizacja: Warszawa
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: Mamcia » 05 lut 2007, 12:02

napiszę tylko jedno - nie mam nic przeciwko medycynie chińskiej - tej sprawdzonej.
Co do reszty, to nie starczyłoby dnia, aby ustosunko0wać się do powyższego tekstu, gdyż składa się on z prawdy, półopawd oraz mitów. Również pewne fakty naukowe są interpretowane błędnie.
Z powodu braku czasu pozostrawię to bez merytorycznego komentarza.
Mamcia
Przyłacz się do Towarzystwa J-elita. Działamy dla waszego dobra, ale bez Waszej pomocy niewiele zrobimy.

nika
Początkujący ✽✽
Posty: 101
Rejestracja: 07 lut 2006, 18:21
Choroba: CU
województwo: -- poza Polską --
Lokalizacja: fr.

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: nika » 05 lut 2007, 22:53

Polecam rumianek po posilku, lagodzi stany zapalne, dziala rozkurczowo i uspokajajaco ale uwaga zbyt ,,mocny,, moze hm... :wc:
Zycie nie jest, ani gorsze, ani lepsze od naszych marzen, jest tylko zupelnie inne.
William Szekspir

Awatar użytkownika
MadMax
Debiutant ✽
Posty: 12
Rejestracja: 25 paź 2006, 01:38
Choroba: CU
Lokalizacja: Gdynia

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: MadMax » 06 lut 2007, 01:21

Chciałbym się zwrócić osobiście od Mamci. Nie jestem żadną alfą i omegą. Część wiadomości, które tutaj zamieściłem, przeczytałem, o części usłyszałem, część opieram na własnym doświadczeniu. Wiem, że mogę się rozmijać z prawdą. Nie byłoby tak, gdybym wiedział wszystko w tym temacie, a tego nie będę w stanie osiągnąć, bo i tak nie starczyłoby mi na to życia. Dlatego staram się słuchać autorytetów, choć na razie nie spotkałem ich wielu (co ja mówię - na razie jestem na etapie szukania odpowiedniego gastroenterologa w Trójmieście). Bardzo byłbym wdzięczny za korygowanie mojej wiedzy. Nikt nie jest nieomylny. Poza tym tylko głupiec nie zmienia zdania. Oczywiście zgadzam się ze zdaniem, że treść można interpretować na wiele sposobów, ale trudno dojść potem, który jest właściwy, jeśli choć jedna ze składowych, z których jest wyciągany wniosek jest błędna.
Pewnych rzeczy nie powinienem tak kategorycznie bronić. Z perspektywy przychodzi refleksja, że po pierwsze ten artykuł miał pomóc pani w ciąży, a po drugie z założenia forum jest od wymiany myśli i polega na poszanowaniu opinii dugiego człowieka, a ja chyba nie zawsze jestem neutralny w wypowiedziach. Nie chciałbym, aby wyszło na to, że jestem bezmyślnym pacanem, który nieugięcie broni każdej głupoty, która uważa za słuszną (choć może takie wrażenie już powstało).

Nie miałem zamiaru podważać twojego autorytetu Mamciu. BARDZO SZANUJĘ, to, co robisz dla chorych na CU, choć może z treści poprzednich artykułów to nie wynikało.

Chcę się przekonać po prostu jak wy się zapatrujecie na moje spostrzeżenia i jak podchodzicie do problemu tej choroby. Nie będę miał komuś za złe, jeśli się nie zgadza z moją opinią. Od tego każdy ma swój umysł, aby umieć wyciągać dla siebie właściwe wnioski. Uważam, że trzeba umieć swoich argumentów, ale nie za wszelką cenę. Może problem polega na tym, że potrzeba trochę czasu zanim argumenty drugiej strony zaczną do mnie docierać. To wynika z mojej nabytej nieufności do nowych poglądów i nowych ludzi.
Zbyt wiele razy się sparzyłem. Mnie można znacznie szybciej przekonać raczej praktyką, a nie teorią. Dam jednak mały przykład, który nawet kiedyś poruszyła Mamcia. Każdy kto choruje na CU wie, że probiotyki i prebiotyki pomagają (choć może powinienem napisać "mogą pomagać"), ale lekarze się odcinają od jego skuteczności. I komu mam ufać? Zwykle stawiam na coś, co zostało sprawdzone przez pacjantów, choć z drugiej strony zastanawia mnie dlaczego w badaniach prowadzonych przez lekarzy to się nie potwierdziło? Czy może nie było prowadzonych żadnych badań? Dlaczego oni nie polecają takich doatkowych sposobów leczenia i nie biorą za to odpowiedzialności. Może przyczyną jest to, że taka terapia nie sprawdza się w 100% badanych. Już przy takiej prostej kwestii pojawia się mnóstwo pytań i nie wiadomo, co naprawdę jest prawdą i gdzie szukać odpowiedzi. Z jednej strony są lekarze, a z drugiej pacjenci. Oczywiście nie wszyscy pacjenci mają wystarczającą wiedzę, aby stwierdzić, że to właśnie pro i prebiotyki polepszyły stan jelita. Z drugiej strony wiadomo na przykład jak działa inulina i tego działania nie negują naukowcy, którzy prowadzą nad nią badania. A jednak lekarze są sceptyczni.

Chciałbym na tym przykładzie pokazać że pewne nawet najprostsze kwestie wcale nie prowadzą do jednoznacznych wniosków. A ja, choć pewnie też większość ludzi, mam tendencję do wyciągania wniosków na podstawie dostępnych danych i jeśli nie będą one wystarczające, to wnioski będą błędne. Może dlatego czasem staram się przyjmować jak najbardziej wiarygodną wersję, czasem wyciągam wnioski z błędnych założeń, a czasem po prostu podpieram się schematami myślowymi i tym, co odnalazłem na dany temat, nie sprawdzając, czy źródło było wystarczająco wiarygodne. Każdy z nas w natłoku informacji stara się ogarnąć chaos i wprowadzić porządek. Ja mam setki pytań, a nie mogę znaleźć kogoś, kto by mi udzielił na nie odpowiedzi. Tam, gdzie się zapuszczam w różnych kwestiach (sprawy społeczne, religie, psychologia, sprawy egzystencjalne), ludzie zwykle nie zaglądają i nie zaprzątają sobie głowy zbyt zajęci sprawami dnia codziennego. Może mam zbyt dużo czasu na refleksje, może jestem zbyt dociekliwy, a może po prostu staram się odnaleźć sens w naszym schizofrenicznym świecie. Czasem jednak tak trudno odróżnić prawdę od fałszu, a fakty od mitów. Proszę mnie zatem nie potępiać zbyt mocno. Chciałem tylko pomóc, choć pewnie wyszło odwrotnie. :-(
MEA CULPA.

Ilusia
Debiutant ✽
Posty: 25
Rejestracja: 11 kwie 2007, 23:14
Choroba: CU
województwo: śląskie
Lokalizacja: Wilcza
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: Ilusia » 12 kwie 2007, 16:33

:cry: diagnoza:colitis ulcerosa padła 3 tygodnie temu,mam zaparcia :wc: co 2-3 dni,mnustwo gazów,bule otrzewnej w nocy głównie.biore pentasa i sulfasalazin en 500mg.prosze o sprawdzone sposoby abym mogła sobie ulżyć.

Ilusia
Debiutant ✽
Posty: 25
Rejestracja: 11 kwie 2007, 23:14
Choroba: CU
województwo: śląskie
Lokalizacja: Wilcza
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: Ilusia » 12 kwie 2007, 16:40

:smutny: oczywiście staram się trzymać diety nie pije kawy nie smaże nie przyprawiam najbardziej czekolady mi żal :cry:no i oczywiście unikam produktów mlecznych :evil: ....... niby wszystko jak trzeba...a jednak nie jest różowo...

Awatar użytkownika
ranka
Mistrzunio ❃❃❃
Posty: 3958
Rejestracja: 18 gru 2005, 17:53
Choroba: CU
województwo: pomorskie
Lokalizacja: 3 city
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: ranka » 12 kwie 2007, 23:21

jesli masz zaparcia sprobuj wlaczyc blonnik.mozesz zastosowac parafine ciekla na przeczyszczenie ale to nie za czesto i nie za dlugo.zadne herbatki z senesem a'la Figura.wazne:gdzie masz zmiany?tez mam zaparcia,a zmiany sa w odbytnicy.pomagaja czopki i blonnik.
Obrazek

Ilusia
Debiutant ✽
Posty: 25
Rejestracja: 11 kwie 2007, 23:14
Choroba: CU
województwo: śląskie
Lokalizacja: Wilcza
Kontakt:

Re: Zioła i inne w leczeniu CU

Post autor: Ilusia » 21 kwie 2007, 21:32

:wink: witam ponownie :lol:
dzieki za rady :roll:
to forum jest WIELKIE a ludzie wspaniali :!:
mało piszę ale ogromnie dużo tu czytam,w zasadzie już muszę. :wink:
zdaje się że to nie ten TEMAT,ale szukam tej przecudnej INULINY może ktoś ma
"na zbyciu" ze 2 kg :?: chętnie odkupię :neutral:
już mi znacznie lepiej :mrgreen: odrobina błonnika i jabłuszko pomaga :wc: :lol:

Zablokowany

Wróć do „Ziołolecznictwo”