preparaty żywieniowe

[Mamcia]

Ulga na suplementy diety
Z kraju;2011-12-06 ["Rzeczpospolita"]

Osoba niepełnosprawna, która korzysta z ulgi rehabilitacyjnej, może odliczyć wydatki na leki pomagające w odchudzaniu.

Potwierdził to w interpretacji dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi. Z pytaniem zwróciła się podatniczka, która od 1996 r. jest osobą niepełnosprawną (dawna II grupa inwalidzka). Choruje m.in. na cukrzycę, zwyrodnienie kręgosłupa i stawów biodrowych oraz niewydolność krążenia. Jest pod stałą opieką lekarzy specjalistów, którzy zalecają jej utrzymywanie prawidłowej wagi ciała. Dietetyk ustalił jej indywidualną dietę popartą lekami – suplementami diety, które nabywa w jego gabinecie, gdyż w aptekach są niedostępne. Na zakupione leki wystawiane są faktury. Miesięczne wydatki wynoszą 200 – 500 zł. Kobieta pyta, czy może je uwzględnić w rocznym rozliczeniu podatkowym.

Dyrektor łódzkiej Izby Skarbowej przypomniał, że zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o PIT z ulgi rehabilitacyjnej może skorzystać osoba, która posiada m.in. orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności. Przepisy pozwalają odliczyć od dochodu wydatki na cele rehabilitacyjne oraz ułatwiające wykonywanie czynności życiowych. Dotyczy to m.in. leków, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna je stosować stale lub czasowo. Uwzględnić można jedynie różnicę między wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł.

Przepisy podatkowe nie zawierają definicji leku ani suplementu diety. Pomocniczo należy więc stosować definicję zawartą w ustawie o bezpieczeństwie żywności i żywienia, zgodnie z którą suplementem diety jest środek spożywczy, który ma uzupełniać normalną dietę, będący skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, z wyłączeniem produktów posiadających właściwości produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego.

Na tej podstawie dyrektor IS uznał, że wnioskodawczyni może odliczyć wydatki, tylko jeśli nabywane przez nią leki i suplementy spełniają cechy leku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są dopuszczone do obrotu.

Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Muszą one zawierać dane personalne osoby niepełnosprawnej ponoszącej wydatek na ten cel. W praktyce wnioskodawczyni może odliczyć kwoty, które stanowią w danym miesiącu nadwyżkę ponad 100 zł. Należy je zsumować i ująć w załączniku PIT/O do rozliczenia rocznego jako wydatki na cele rehabilitacyjne. ("Rzeczpospolita")

[Orzelek]

Powyższa interpretacja Dyrektora IS w Łodzi jest bardzo interesująca. Ustawa o PIT pisze, że ulga rehabilitacyjna obejmuje m.in. wydatki na leki. A jako, że sama nie podaje definicji "leku", to odsyła w tym zakresie do ustawy Prawo farmaceutyczne.

Art. 2 pkt 10,11 i 12 powyższego aktu prawnego definiują pojęcia leku aptecznego, leku gotowego i leku recepturowego. Ich wspólnym mianownikiem jest fakt, że są to "produkty lecznicze". Produkty te zgodnie z art. 2 pkt 32 to "substancje lub mieszaniny substancji, przeznaczone do zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt, lub podawana człowiekowi (...) w celu przywrócenia, poprawienia czy modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu ludzkiego..." .

Biorąc pod uwagę powyższe sądzę, że można zaryzykować tezę, iż odliczeniu od dochodu podlegają również wydatki na preparaty typu Nutridrink, Ensure itp.. Mimo, że nie są to leki sensu stricte, to spełniają one funkcje leków (przywrócenie, poprawa funkcji organizmu ludzkiego).

Problem w tym, że urzędnicy organów podatkowych nie mogą być tego świadomi i zakwestionować takie wydatki, bo nie mają o nich zielonego pojęcia. Podejmują rozstrzygnięcia według szablonu, gdzie jak coś nie jest lekiem (bo im się tak wydaje), to ulgi nie można zastosować. Można też wnioskować o wydanie interpretacji, lecz może okazać się to zbyt ryzykowne (wysoka możliwość zakwestionowania stanowiska podatnika z powodów wymienionych w poprzednim zdaniu). W ogóle system wydawania interpretacji podatkowych jest trochę niedoskonały, bo odpis interpretacji trafia też do Urzędu Skarbowego i Urzędu Kontroli Skarbowej właściwych dla podatników. I jeśli jakiś urzędnik się uprze i zobaczy, że w interpretacji stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, to wzrasta ryzyko wezwania podatnika do tłumaczenia się.

Z drugiej strony jak odliczenie jest niewielkie, to problemów być nie powinno.