IAmA 22-letni student college'u żyjący z chorobą Leśniowskiego-Crohna

[SanahGrat]

Zdiagnozowano u mnie chorobę Leśniowskiego-Crohna (nieswoiste zapalenie jelit) w wieku 18 lat, kiedy po raz pierwszy przeniosłem się na studia. Moje objawy najpierw zaczęły się od bólu brzucha, a potem poważnie się pogłębiły. Ośrodek zdrowia nie wiedział, co to jest, podobnie jak szpital, do którego się udałem. Moje objawy postępowały przez około 3-4 miesiące. Pod koniec byłam bardzo chora, straciłam 75 funtów i wymiotowałam po każdym spożytym posiłku. Wylądowałem w szpitalu na ponad tydzień i wyzdrowiałem. Ostatnio miałem płomień i nie wiedziałem, co to było, ponieważ doświadczałem ostrego bólu stawów/mięśni w nogach i kilku innych symptomów, które różniły się od tego, kiedy byłem po raz pierwszy zdiagnozowany.

Tak naprawdę nigdy z nikim o tym nie rozmawiałem. Zawsze tłumiłem swoje myśli na ten temat, spychając swój stan do tyłu głowy. I odkąd ten ostatni płomień wybuchł 3-4 lata po tym, jak po raz pierwszy zdiagnozowano mnie, czułem się bezbronny, ponieważ nie jestem pewien, czy będę w stanie robić to, czego chcę w życiu… stan powstrzymuje mnie, gdy stawiam czoła więcej możliwe hospitalizacje i operacje. Ale na razie kończę studia latem i planuję wziąć udział w zajęciach z pożarnictwa. Chcę przenieść się na zachód do Oregonu i zostać strażakiem z dzikich terenów, jestem tym bardzo podekscytowany.

[SanahGrat]

Zdiagnozowano u mnie chorobę Leśniowskiego-Crohna (nieswoiste zapalenie jelit) w wieku 18 lat, kiedy po raz pierwszy przeniosłem się na studia. Moje objawy najpierw zaczęły się od bólu brzucha, a potem poważnie się pogłębiły. Ośrodek zdrowia nie wiedział, co to jest, podobnie jak szpital, do którego się udałem. Moje objawy postępowały przez około 3-4 miesiące. Pod koniec byłam bardzo chora, straciłam 75 funtów i wymiotowałam po każdym spożytym posiłku. Wylądowałem w szpitalu na ponad tydzień i wyzdrowiałem. Ostatnio miałem płomień i nie wiedziałem, co to było, ponieważ doświadczałem ostrego bólu stawów/mięśni w nogach i kilku innych symptomów, które różniły się od tego, kiedy byłem po raz pierwszy zdiagnozowany.Tweakbox Appvalley https://vlc.onl


Tak naprawdę nigdy z nikim o tym nie rozmawiałem. Zawsze tłumiłem swoje myśli na ten temat, spychając swój stan do tyłu głowy. I odkąd ten ostatni płomień wybuchł 3-4 lata po tym, jak po raz pierwszy zdiagnozowano mnie, czułem się bezbronny, ponieważ nie jestem pewien, czy będę w stanie robić to, czego chcę w życiu… stan powstrzymuje mnie, gdy stawiam czoła więcej możliwe hospitalizacje i operacje. Ale na razie kończę studia latem i planuję wziąć udział w zajęciach z pożarnictwa. Chcę przenieść się na zachód do Oregonu i zostać strażakiem z dzikich terenów, jestem tym bardzo podekscytowany.

issue got solvedd