CU, CD i inne zapalne choroby jelit

Witam,
Mam 39 lat, niebawem 40 i prezent otrzymałem w postaci CD.
Diagnoza po kolonoskopii (4/05), jeszcze czekam na wyniki biopsji i krew do zrobienia...
"zmiany zapalne końcowego odcinka j.krętego, prawej oraz lewej poowy okrężnicy oraz odbytnicy.
Fibraxine (bdb efekty) oraz przepisany wczoraj Asamax 500.
Póki co napiszę tylko, że jestem...że jest mi po prostu bardzo przykro i zupełnie sobie nie radzę z tą diagnozą i nie mam siły walczyć, bo tego przecież się nie da wygrać...bęczę jak bóbr...przykro mi z powodu dzieci, które będą dorastać patrząc na chorego tatę, coraz bardziej i bardziej...

przepraszam to nie jest optymistyczne przywitanie, jestem wrakiem psychicznym...

Hej. Głowa do góry. To nie jest wyrok. Zapisz się do J-Elita (składak tylko 30 zł). Będziesz otrzymywał ich biuletyn, a w nim między innymi historię osób, które z NZJ "przenosiły góry".
Tylko musisz zmienić nastawienie

No zapiszę. Wg historii, które czytam to jest wyrok...czy są jakieś pozytywne historie ludzi,którzy przeżyli względnie w zdrowiu ok.powiedzmy 20 lat?

Oczywiście, że można. I ludzie z tym żyją długie lata i to całkiem dobrze Te historie co czytasz to wyrzuć.

Nie zamartwiaj się ,bo to totalnie nic nie daje. Im szybciej tym lepiej. Trzeba starać się żyć w miarę normalnie , słuchać zaleceń lekarzy i nie poddawać się. Remisja na pewno przyjdzie i może potrwa baaardzo długo. Ja zachorowałam też w wieku 40 lat i zaczęłam wielkim bum, czyli operacją , ale potem 15 lat remisji i trwa nadal. Bądź dobrej myśli , każdy choruje inaczej, może załapiesz się do tych lekkich przypadków. Powodzenia

Chłopaku nie załamuj się. Mój syn ma 18 lat. Wiemy o CD od trzech lat. Przyjmuje leki. Nie mogłam się pogodzić z tym że może coś źle jako matka zrobiłam. Nie było lekko. Synowi tym bardziej. Jakoś powoli się to ustabilizowało i w głowie ułożyło. Jest pogodnym nastolatkiem. Ma przyjaciół i normalnie funkcjonuje.
Masz dla kogo I po co żyć. I żyj. A choroba to taki dodatek do życia. Pisz I pytaj o co chcesz. Pamiętaj że masz dla kogo żyć a jak będziesz się zamartwiał to dzieci będą to widziały i też martwiły się. Życzę Ci dużo pogody ducha i lekkiego przebiegu choroby.

Dziękuję za miłe słowa, najbardziej boję się operacji, powikłań choroby...

Jakiej operacji, chłopie. Do operacji to jeszcze daleko, o ile w ogóle będzie potrzebna. Operacja to ostateczność i lekarze się do niej nie palą. Głowa do góry i myśl pozytywnie. Nie poddawaj się - leki, zdrowa dieta, dużo ruchu i przede wszystkim nastaw się pozytywnie