Tatuaż a Crohn

[Noelia]

Może Noelia jeszcze się wypowie co do tatuaży na lekach, czekam

Jestem

Warto byłoby wspomnieć, że będąc na niektórych lekach tzn. immunosupresyjnych czy biologicznych można sobie zaszkodzić robiąc tatuaż lub nabawić się niegojących ran i dużych blizn.

Niektórzy lekarze wyrażają zgodę na tatuaż podczas leczenia biologicznego.
Ani ja, ani mój mąż na pewno byśmy się nie zdecydowali na tatuaż w trakcie biologii, niezależnie od opinii lekarza (tj. nawet, jeśli by się zgodził).
To jest zbyt duże ryzyko blizn.
Pisałam o tym już ponad rok temu tutaj: Leczenie biologiczne a tatuaż
Kopiuję cytat:

Czy podczas leczenia biologicznego można zrobić tatuaż czy są jakieś przeciwwskazania?

Z leczeniem biologicznym nie mam akurat żadnego doświadczenia, ale znam się trochę na tatuażach, bo też bardzo lubię
Wg mnie to jest zdecydowanie zły pomysł.
Leczenie biologiczne może zwiększać podatność na zakażenia i infekcje, obniża zdolność do walki z bakteriami, wirusami, grzybami itd.
Ja bym nie ryzykowała, lepiej zaczekać.

oraz tutaj: Zapalenia skóry a tatuaż

Co innego leczenie biologiczne - tu już zdecydowanie lepiej zaczekać do skończenia terapii.

Mowa o biologii "ogólnoustrojowej" (infliksimab - np. Inflectra lub adalimumab - np. Humira), a nie o Entyvio (który działa tylko w obrębie błony śluzowej jelit, więc na skórę nie powinien mieć żadnego wpływu).

Jeśli chodzi o immunosupresję (aza, 6-MP, metotreksat) i sterydy ogólne (Encorton, Metypred), to również byśmy zaczekali do skończenia kuracji.
W tym wątku na Forum wiele osób zaryzykowało i zrobiło tatuaż mimo przyjmowania azy i sterydów - i było wszystko ok.
My byśmy się jednak nie odważyli, bo oboje kilka razy widzieliśmy, jak wygląda źle wygojony tatuaż.
Jeśli komuś podobają się tatuaże, to robi to, żeby upiększyć swoje ciało, a nie oszpecić bliznami czy nierównościami - także prawidłowe wygojenie to jest podstawa!

Anetka30 - jeśli chodzi o Twoje aktualne leki, to jedyną przeszkodą jest aza.
Tatuażystka, którą znamy osobiście, bardzo dobrze zna kwestie leczenia biologicznego oraz immunosupresji.
Gdy ktoś się zdecyduje mimo leków, to każe podpisać oświadczenie, że na własne ryzyko + zaleca stosowanie maści z antybiotykami (np. Tribiotic) od samego początku (profilaktycznie).
Niektórzy przynoszą zgody podpisane przez lekarzy prowadzących.
Tylko trzeba pamiętać, że nikt - nawet gastro prowadzący wypisujący taką zgodę - nie da gwarancji, czy taki tatuaż na pewno ładnie się wygoi podczas sterydoterapii, immunosupresji czy biologii.

Jeśli zdecydujesz się na tatuaż mimo azy, to musisz ze szczególną uwagą dbać, by nie doszło do zakażenia.
Tatuaż to takie "zdarcie naskórka" - niby powierzchowna rana, ale łatwo o infekcję.
Podczas leczenia sterydami ogólnymi, azatiopryną lub biologią gojenie ran może być utrudnione i spowolnione.
Jeśli dojdzie do zakażenia, to mogą powstać blizny.

A zauważyłaś, by aza wpływała jakoś na Twoją skórę
Np. skaleczyłaś się i bardzo długo się goiło?

Ja robiąc tatuaż brałam Pentasę i Entocort plus różne dodatki i suplementy, probiotyki, witaminy. Tu na forum wyczytałam, ze te leki nie przeszkadzają, dla pewności spytałam swojego gastrologa w MSWiA w wawie i bez problemu się zgodziła, nawet pytała jaki malunek wybrałam Wygoiło się szybko i pięknie.

Mesalazyna, sterydy miejscowe (budezonid - Cortiment lub Entocort), wlewki i czopki, probiotyki, witaminy - tutaj jak najbardziej ok, nie ma przeciwwskazań do tatuażu.

Trzeba też pamiętać, że nigdy nie wiem ile operacji przejdziemy także krycie blizny na brzuchu jest ryzykowne!!!

Prawda
Tutaj od początku była mowa o tatuowaniu powypadkowej blizny na ręce.
Jeśli chodzi o brzuch, to w CU jest to zazwyczaj jedna radykalna operacja (w kilku etapach) - usunięcie od razu całego jelita grubego, co oznacza koniec choroby.
Gdy wszystkie etapy zostaną zakończone, to inne operacje z powodu CU nie wchodzą w grę.
Jeśli chirurg z jakichś względów nie potrafił tego przeprowadzić laparoskopowo, to blizna będzie pionowa przez calutki brzuch + ślad po czasowej stomii.
W takim przypadku mój mąż by wytatuował takie blizny (podłużną bliznę + ślady po stomii lub stomiach).
Ja również.

W przypadku CD sprawa jest bardziej skomplikowana, bo Crohn może zająć każdy odcinek przewodu pokarmowego - więc operacje mogą być konieczne bardzo często, np. usuwanie jelita cienkiego czy grubego "po kawałku".
Gdy ktoś zdecyduje się na tatuaż, a za jakiś czas potrzebna będzie kolejna operacja w tym miejscu brzucha, to powstanie z tego nieestetyczna "choinka", z którą nawet najlepszy tatuażysta może sobie nie poradzić, żeby to "jakoś wyglądało".

Co ciekawe, to na pierwszych stronach tego wątku jest mowa właśnie o tatuowaniu brzucha w CD - i to nie w celu zakrycia i zamaskowania blizn, tylko tak po prostu.

[anetka30]

Skaleczenia i rany goją mi się tak samo jak przed zachorowaniem i zażywaniem leków. Hmm ciężko jest mi się zdecydować, a z drugiej strony jak nie teraz to kiedy sobie myślę.

[brq]

Hej,
Mam w temacie tatuaży jakby lekko grząskie pytanie:
Czy wszyscy z Was przyznaliście się tatuażystom że chorujecie? Rozumiem że odpowiedzialność tego wymaga itd. ale istnieje w związku z tym ryzyko odmowy.
Jestem oczywiście na tyle rozsądna, że próbuję wykorzystać okienko w leczeniu (bez biologii od 5mcy, bez sterydów, bez aza - no moment idealny) na tatuaż, ale tatuażystka jednak ma pewne wątpliwości (co zrozumiałe i w sumie dobrze o niej świadczy).. i tak się zastanawiam - może czasem trzeba przemilczeć...?
Jak wiadomo okienko zdrowotne może trwać bardzo krótko, toteż pytanie czy warto tracić czas na tłumaczenia, zaświadczenia itd.
(Ponadto po prostu jestem czasem już zmęczona stertą pytań co to za choroba, jak, co z czym, jakie objawy..)

[artur11]

Hej,
Ja zrobiłem dwa tatuaże na lekach, pierwszy na budesonidzie(cortiment mmx), a drugi leczeniu wedolizumabem w programie próby klinicznej, obydwa zagojone bez problemu.
Pierwszemu tatuażyscie powiedziałem o chorobie w luźnej rozmowie dość przypadkiem przed dziaraniem i tylko spytał czy mój lekarz mi pozwolił. Mi lekarze zawsze mówią , że nie ma przeciwwskazań i to samo mu powiedziałem.
Przy drugim tatuażu opowiadałem artyście podczas tatuowania o tym, że często leżę w szpitalu, ale nawet nie pytał o szczegóły. A co do lekarza prowadzącego moje badanie kliniczne, to powiedział, że nie ma przeciwwskazań i trzeba żyć normalnie mimo choroby, a nie wszystkiego sobie odmawiać na wszelki wypadek i nic nie mieć z życia:)
Dodam, że obydwa robiłem w najlepszych studiach w Polsce i nie było problemu.
Ogólnie planuje kolejne bo jest to coś co bardzo lubię i nie wyobrażam sobie żeby choroba miała mnie powstrzymać od tego, bo i tak ogranicza moje życie wystarczająco.

Ale decyzja jest zawsze indywidualna. Moja rada to rób to, z czym będziesz się dobrze czuć.

[artur11]

W sumie nie wiem, czy odpowiedzialem na pytanie w koncu Ogólnie ja bym nie mówił i sie tak tym nie stresował ale to tylko moje podejście do sprawy

[brq]

Dzięki za info

Ja niestety na biologii bym się nie skusiła, bo i bez tatuowania mam wiecznie cały festiwal powikłań infekcyjnych. Aczkolwiek w przerwie - jak najbardziej.
Ja przyznałam się tatuażystce dlatego, że prosiłam o bliższy termin - tak, żeby się zmieścić przed potencjalną kolejną biologią..choć efekt tego taki, że chyba zbędnie się wdałam w temat, trochę zniechęciłam dziewczynę, a do tego jeszcze przyjdzie mi wyjaśniać na czym choroba polega i co lekarze na to.

Przyznam teraz, że na następny raz zrobiłabym tak samo jak Ty

[brq]

BTW:

"Moja rada to rób to, z czym będziesz się dobrze czuć."

A tak, to już robiłam - potem mogłam się razem z ratownikami z karetki oraz ekipą na chirurgii pośmiać z nietrafności rzeczonych wyborów

[artur11]

A można wiedzieć cóż to takiego było ?

[brq]

glupie pomysly na ryzykowne sporty.
nalezy potem pamietac ze czlowiek z obciazeniem choroba przewlekla goi sie troche inaczej niz zdrowi ludzie (a w zasadzie to ze przy okazji wszelkich strat moze jeszcze nadciagnac spektakularne zaostrzenie glownej choroby)

reasumujac: dlatego w chorowaniu teraz staram sie jednak minimalizowac inne ryzyka, stad wybor by moze jednak poczekac z tatuazami na dobry moment.

[Anette28]

I bardzo dobrze, czasami trzeba odpuścić z takimi eksperymentami ale nie zamykajcie się na świat.

[brq]

jedynie bywa frustrujące ze czasem na taki "dobry moment" trzeba czekać latami...

tak czy inaczej - rozsądnie podzieliłam się z tatuażystką wątpliwościami, ale teraz trochę żałuję
czasem ciężko wyczuć gdzie jest ten złoty środek pomiędzy życiem normalnie, a rozwagą i uważaniem na siebie w chorobie.

[basia1307]

Noo ja kiedyś byłam świadkiem jak Pan nie przyznał się że choruje, zrobił sobie tatuaż no i się zaczęło. Rana za nic nie chciała się goić, paprało się to wszystko, ropiało. Nie wiem czym tak właściwie było to spowodowane. Może po prostu miał pecha. Ja chodzę do Centrum Stopy na Mokotowie (problem z gojeniem się rany) i tam się nieraz nasłucham i naoglądam... masakra...

[Brawurka]

Robiłam na bliznowcu z wieloma już chorobami i na lekach. Chłopaki wiedzieli, upewnili się jak z bliznowcem i jest piękny, a ja mam praktycznie niewidoczną bliznę po operacji
Jeszcze imię córki mam z linią życia i sercem i też zero problemu. Obydwa robiłam 2 lata temu, poprzednie jak jeszcze miałam jelito i nie miałam gronkowca.